مطالعه و تحلیلی بر رابطه راهبردهای تدریس معلمان ابتدایی و نقاط قوت آنان در هوش های چندگانه

هوش یک توانایی ذهنی محسوب می شود که فردی از این توانایی بهره زیادی برده یا آی یو بالای داشته باشد لقب تیزهوش را می گیرد و در مقابل مبحثی به نام هوش های چندگانه مطرح می شود که تقریبا هر فردی از آن بهره مند است اما باز هم به میزانی که خودش از آن استفاده می کند بدین معنا که می توانید هوش های چندگانه خود را تقویت کنید و در آن برتری بدست آورید. تئوری هوش های چندگانه نظریه ای است آموزشی که اولینبار توسط هورد گاردنر تنظیم و ارائه شده است. بر طبق این نظریه، دیدگاه های روان سنجی سنتی نسبت به هوش، بسیار محدود و ضعیف است. گاردنر نظریه اس رانخستین بار در کتاب «قاب های ذهنیک نظریه هوش چندگانه»، در سال ۱۹۸۳ ارائه کرد. به عقیده او همه انسان ها دارای انواع مختلفی از هوش هستند. او در کتاب خود، هشت نوع مختلف هوش را معرفی کرده و احتمال داده است که نوع نهمی نیز به عنوان «هوش هستی گرا» وجود داشته باشد. طبق نظریه گاردنر، برای به دست آوردن تمام قابلیت ها و استعدادهای یک فرد، نباید تنها به بررسی بهره هوشی پرداخت بلکه انواع هوش های دیگر او مثل هوش موسیقایی، (هوش درون فردی)، (هوش تصویری - فضایی) و (هوش کلامی) زبانی نیرز باید در نظر گرفته شود. نظریه گاردنر با انتقاداتی از سوی روان شناسان و مربیان روبرو گشته است. منتقدان می گویند تعریف گاردنر از هوش بسیار وسیع و گسترده است و هشت نوع هوشی که او تعریف کرده فقط نشانگر استعدادها، خصوصیات شخصیتی و توانائی ها است. از دیگر نقاط ضعف نظریه گاردنر می توان به کمبود پژوهش های عملی پشتیبان آن اشاره کرد. اما با وجود این، نظریه هوش چندگانه محبوبیت زیادی در بین مربیان و آموزشگران پیدا کرده است. و بسیاری معلمان از این نظریه در انتخاب شیوه تدریس خود استفاده می کنند. هدف مقاله حاضر بررسی رابطه بین سبک های تدریس و انواع هوش چندگانه معلمان مدارس ابتدایی در ازمیر و لفکوزا می باشد.

کلیدواژه ها:

معلم ، راهبردهای تدریس ، هوش های چندگانه