راهکارهای ارتقاء منظر شهری با تاکید بر پیاده راه (نمونه موردی: مقایسه پیاده راه تربیت و پیاده راه ارک شهر تبریز)

در سالیان گذشته در بسیاری از شهر های جهان تلاش هایی برای بهبود شرایط زندگی در بافت مرکزی صورت گرفته است یکی از راهکارها در در این زمینه پیاده راه سازی است که نیازمند برسی و تحلیل از ابعاد مختلف است حرکت پیاده به عنوان قدیمی ترین و مهم ترین شکل جابه جایی انسان از گذشته تا زمان حاضر حائز اهمیت است. چرا که امروزه به نوعی یکی از راه های کسب هویت شهرها وجود عرصه ای مطلوب برای حضور پیاده ها است. از آنجایی که با افزایش اولویت دهی به وسایل نقلیه موتوری در شهرهای امروزی تقریبا شهرها در جهت استفاده راحت از اتومبیل طراحی شده اند و شهروند پیاده به عنوان عضو اصلی سازنده شهر و نیازهای او به فراموشی سیرده شده است. منظر شهری محیطی است محسوس و موثر بر رفتار فرد و نتایج آن، میزان موثر بودن محیط بر فرد بستگی به میزان ادراک فرد دارد که خود وابسته به آمادگی ناظر برای ادراک، ظرفیت ادراکی و شرایط محیطی ادراک می باشد. پیاده راه های ارگ و تربیت که در بافت مرکزی شهر تبریز قرار گرفته اند، متاسفانه به دلیل بی توجهی به منظر عینی و ذهنی کیفیت های بصری ان ها دچار نزول شده است. هدف از این پژوهش ارایه راهکار هایی برای ارتقا منظر شهری در پیاده راه های ارک و تربیت می باشد این مقاله با برسی مولفه ها و کیفیت های منظر شهری در مسیر های پیاده تربیت و ارک در شهر تبریز با رویکرد کیفی و استفاده از روش توصیفی و تحلیلی صورت گرفته است .طبق یافته های تحقیق دراک منظر شهری می تواند لذت، نشاط، ناراحتی و ترس و ... ایجاد کند. و به طور کلی بر ادراک عابر پیاده و تصویر ذهنی وی تاثیر بگذارد.برخورداری از ظاهر بصری مطلوب و منظر شهری با هویت. اولین عاملی است که بر شکل گیری تصویر ذهنی شهروندان تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، پیاده راه ، پیاده راه تربیت و ارک