نقش روابط معلم دانش آموز در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

امروزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به عنوان یک شاخص مهم برای ارزیابی نظامهای آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. از آنجایی که دانش آموزان به عنوان رکن اساسی نظام آموزشی یک جامعه محسوب میشوند، لذا در دستیابی به اهداف نظام آموزشی نقش و جایگاه ویژه ای دارند. در این راستا، توجه به این قشر از جامعه ازلحاظ آموزشی و تربیتی، موجب باروری و شکوفایی هر چه بیشتر نظام آموزشی و تربیتی جامعه میگردد. از طرفی روابط معلم و دانشآموز بخش اصلی آموزش و یادگیری موفق محسوب می شود. بدیهی است که دانش آموزان در بسیاری از محیط های یادگیری به معلمان خود نیازمندند. به عبارت روشنتر، معلمان برای دانش آموزان در حکم پایگاهی امن در برابر مشکلات و راهنمایی برای کشف و تجربه جهان پیرامون هستند بنابراین بدیهی است که نوع رفتار معلمان بتوان رفتارهای دانش آموزان را پیش بینی نماید. لذا با توجه این مهم هدف اصلی پژوهش حاضر نقش روابط معلم دانش آموز در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیل و از نوع مروری و کتابخانه ای می باشد . در واقع در این پژوهش، پژوهشگر یافته های کتابخانه ای و میدانی را گردآوری نموده و به روش استقرائی به فشرده سازی آنها از طریق طبقه بندی و سپس تجزیه و تحلیل پرداخته است. نتایج نشان داد رابطه مثبت معلم با دانش آموزان و همچنین دانش آموزان با هم، بر رابطه عاطفی و اجتماعی کلاس، ایجاد انگیزه یادگیری، دلبستگی به مدرسه، همکاری در فعالیتهای کلاسی، تلاش بسیار در مواجهه با مشکلات کمک و حمایت دوستانه، درک رفتار میان-فردی، ایجاد مسئولیت و آزادی در کارهای دانش آموز و رفتار هایشان با هم موثر است.

کلیدواژه ها:

روابط معلم- دانش آموز ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان