بررسی رابطه بین استرس شغلی با کیفیت زندگی کاری داوران فوتبال لیگ برتر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین استرس شغلی با کیفیت زندگی کاری داوران فوتبال لیگ برتر می باشد. روش شناسی: این پژوهش از نوع همبستگی است که به شکل میدانی به اجرا در آمده است و به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه داوران فعال در لیگ برتر فوتبال (لیگ دهم، 78 نفر) تشکیل داده بودند. روش نمونه گیری از نوع تمام شمار بود که در پایان 71 پرسشنامه به درستی بازگشت داده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استرس شغلی استایتمنتز(1992) و کیفیت زندگی کاری والتون (1973) استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط ده تن از اساتید مدیریت ورزشی تایید شد. پایای پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامه استرس شغلی (α=0/83) و برای پرسشنامه کیفیت زندگی کاری (α=0/85) به دست آمد. با توجه به نرمال بودن داده ها از آزمون رگرسیون تک متغیره برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد سطح استرس شغلی و کیفیت زندگی کاری در میان داوران به ترتیب دارای میانگین 3/44 و 2/69 است( بر اساس مقیاس پنج ارزشی لیکرت با میانگین 3). همچنین نتایج نشان داد بین استرس شغلی با کیفیت زندگی کاری داوران ارتباط خطی معکوسی وجود دارد (p<0/01) و بین استرس شغلی با مؤلفه های کیفیت زندگی کاری (پرداخت منصفانه و کافی، قانون گرایی، وابستگی اجتماعی زندگی کاری، یکپارچگی و انسجام اجتماعی، فضای کلی زندگی و توسعه قابلیت های انسانی) رابطه معکوس و معناداری وجود دارد (p<0/01). نتیجه گیری: افزایش سطح استرس شغلی باعث کاهش سطح کیفیت زندگی کاری داوران فوتبال می شود.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، کیفیت زندگی کاری ، داوران فوتبال