پیش بینی رویکرد یادگیری براساس راهبردهای خود تنظیمی و سرمایه روان شناختی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رویکرد یادگیری براساس راهبردهای خود تنظیمی و سرمایه روان شناختی در دانش آموزان انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی به روش تحلیل رگرسیون و پیش بینی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر خوی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به تعداد ۸۲۴۷ بود. از این جامعه نمونه ای به حجم ۳۶۷ نفر با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه دو عاملی فرایند مطالعه (SPQ)، خودتنظیمی تحصیلی بوفارد (BESQ) و سرمایه روان شناختی لوتانز (PCQ) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون لوجستیک در برنامه SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که راهبردهای خودتنظیمی (شناختی، انگیزشی و فراشناختی) ۶/۱۲ درصد از تغییرات رویکرد عمیق را به شیوه مثبت و ۲/۹ درصد از تغییرات رویکرد سطحی را به شیوه منفی و نیز سرمایه روانشناختی (ابعاد امیدواری، تاب آوری خوش بینی و خودکارآمدی) ۴/۲۱ درصد از تغییرات رویکرد عمیق را به شیوه مثبت و ۵/۲۷ درصد از تغییرات رویکرد سطحی را به شیوه منفی و معنی داری پیش بینی می کنند (۰۵/۰p<). با توجه به یافته ها می توان مطرح کرد که راهبردهای خودتنظیمی و سرمایه روانشناختی نقش مهمی در اتخاذ رویکردهای یادگیری عمیق و سطحی دانش آموزان دارند.

کلیدواژه ها:

رویکرد یادگیری ، راهبردهای خود تنظیمی ، سرمایه روان شناختی.