تاثیر آموزش مهارت های تفکر مثبت در پیشرفت درسی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در محیط های آموزشی می پردازد. از طریق بررسی جامع ادبیات روانشناسی مثبت گرا و نظریه ذهنیت، همراه با تحقیقات تجربی، این مطالعه با هدف تبیین اثربخشی مداخلاتی که تفکر مثبت را هدف قرار می دهد در افزایش نتایج دانش آموزان است. یافته ها نشان می دهد که دانش آموزانی که در معرض آموزش صریح در مورد مهارت های مثبت اندیشی قرار می گیرند، در مقایسه با گروه های کنترل، پیشرفت های قابل توجهی در پیشرفت تحصیلی، تاب آوری و مشارکت نشان می دهند. همچنین بین سطوح مثبت اندیشی دانش آموزان و رضایت کلی آنان از تجربه یادگیری همبستگی مثبتی مشاهده شد. بررسی ها همچنین بر اهمیت ادغام اصول روانشناسی مثبت در تمرین آموزشی برای پرورش فرهنگ مثبت اندیشی و موفقیت در بین دانش آموزان تاکید می کنند. این مطالعه با برجسته کردن پتانسیل مداخلات مثبت اندیشی در ارتقای موفقیت و بهزیستی دانش آموز، بینش های ارزشمندی را در زمینه روان شناسی تربیتی ارائه می کند. بر اساس این یافته ها، توصیه هایی برای معلمان و سیاست گذاران برای اولویت بندی اجرای مداخلات مثبت اندیشی مبتنی بر شواهد در محیط های آموزشی پیشنهاد شده است. تحقیقات آینده باید بر مطالعات طولی برای ارزیابی اثرات بلندمدت مداخلات مثبت اندیشی و کشف مکانیسم های اساسی که رابطه بین مثبت اندیشی و پیشرفت تحصیلی را هدایت می کند، متمرکز شود.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، پیشرفت درسی ، روانشناسی تربیتی ، تاب آوری ، دانش آموزان.