مروری بر تخلیص محلول لیچینگ کاتالیست های مستعمل حاوی پلاتین با استفاده از استخراج با حلال

در این مقاله، مروری بر فرایند استخراج با حلال درمورد تخلیص محلول لیچینگ کاتالیست های مستعمل مورد بررسی قرار گرفته است. استخراج با حلال های آلی یک فرایند شیمیایی است که در آن گونه های فلزی در فاز آبی با یک ماده شیمیایی آلی واکنش داده و یک کمپلکس آلی فلزی تشکیل می دهند. تکنیک های جداسازی مایع- مایع حوزه وسیعی از کاربردها در شیمی معدنی، آلی و جداسازی های صنعتی در مقیاس بزرگ، شیمی تحلیلی، صنایع دارویی، بیوشیمیایی و تصفیه زباله ها دارند. استخراج با حلال یکی از روش های جداسازی مورد علاقه مهندسان به دلیل سادگی، سرعت و دامنه وسیع آن است. پایداری سیاره زمین و حفظ زندگی امروزی ما مستلزم آن است که نباید مواد مصرف شده ای که دیگر قابل استفاده مجدد نیستند تا قبل از زمانی که حاوی مواد ارزشمند هستند، دور ریخته شوند. صنعت پتروشیمی از کاتالیزورهای فلزات که عمدتا پلاتین، روی و آلومینیوم است؛ برای تولید اجزای اکتان بالای بنزین از نفت استفاده می کند. این کاتالیزورها حاوی ۰/۲۵ درصد پلاتین هستند که تقریبا ۱۰۲/۵ تن از پلاتین در صنعت مستقر شده است. با قیمت های امروزی، نشان دهنده سرمایه گذاری ۳/۱۳ میلیارد دلاری است! کاتالیزورها پس از غیرفعال شدن ناشی از رسوب گیری و تشویه به عنوان زباله جامد دور ریخته می شوند. کاتالیزورهای مصرف شده منابع مهم پلاتین هستند. با این حال، آنها اغلب حاوی کک، وانادیوم، سرب، نیکل و مواد آلی هستند که ممکن است باعث آلودگی جدی خاک و آب شوند. در نتیجه، آنها به عنوان زباله های خطرناک طبقه بندی می شوند. نیازی به گفتن نیست که بهینه سازی، ارزش قابل توجهی را می تواند با مدیریت خردمندانه به دست آورد. برای جلوگیری از مضرات فرایند پیرومتالورژی، فناوری های هیدرومتالورژی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. ارزش ذاتی بالای فلزات، بازیافت را از نظر اقتصادی جذاب می کند و به دلیل وجود عیار بسیار بالاتر در مقایسه با سنگ معدن، به کاهش چشمگیر بار زیست محیطی تامین فلز، به ویژه با توجه به تاثیر بر آب و هوا کمک می کند.

کلیدواژه ها:

استخراج با حلال ، کاتالیست مستعمل ، پلاتین ، هیدرومتالوژی