در دنیای امروز، نظام
آموزش و پرورش به عنوان ستون اساسی توسعه اجتماعی و فرهنگی جوامع، توجه ویژه ای به خود جلب کرده است. این نظام، نه تنها باید به تامین آموزش و تربیت نسل های جوان اختصاص دهد، بلکه مسئولیت تشکیل یک محیط عادلانه و برابر برای دستیابی به دانش و مهارت ها را نیز بر عهده دارد. در این راستا، موضوع
عدالت در نظام
آموزش و پرورش به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی مورد توجه قرار گرفته و نقش آن در ارتقاء این نظام بیش از پیش مورد بحران و تحلیل قرار گرفته است.
عدالت در زمینه آموزش و پرورش، به ایجاد فرصت ها و شرایط برابر برای همه افراد جامعه اشاره دارد. این اصل باعث می شود تا هیچ دانش آموزی به دلیل ویژگی های شخصی، اجتماعی یا اقتصادی، از حق دسترسی به آموزش محروم نشود. این تعهد به
عدالت نه تنها به توزیع منابع مالی و فیزیکی اشاره دارد، بلکه به تسهیل رسیدن به دانش و توانمندی ها نیز مرتبط است.
عدالت در نظام آموزش و پرورش، یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده سطح توسعه و پویایی جوامع است. اگرچه تاکنون توجه زیادی به توسعه زیرساخت ها و افزایش تعداد مدارس شده است، اما
عدالت آموزشی برای بسیاری از افراد هنوز یک چالش باقی مانده است. در صورت عدم توجه به اصل عدالت، شاهد ایجاد شکاف های اجتماعی و عقب ماندگی در برخی اقشار جامعه خواهیم بود. این مقاله به بررسی نقش
عدالت در ارتقاء نظام
آموزش و پرورش می پردازد و تاکید دارد که تحقق
عدالت در این حوزه، بنیانی اساسی برای توسعه جامعه فرهنگی و آموزشی فراهم می کند.