کدام والدین قادر به اظهار نظر در مورد استفاده از خودروی خودران برای سفر تحصیلی فرزندشان هستند؟ (مطالعه ی موردی شهر کرمان)

مطالعات پیشین خودروی خودران )خ خ(، بر رد یا پذیرش این فناوری توسط کاربران بزرگسال متمرکز است؛ در حالی که خ خ یک گزینه ی جذاب برای سفر تحصیلی دانش آموزان است. مطالعات اندک در این زمینه بر نیاز به انجام آن تاکید می کند، اما در مطالعه ی حاضر برخلاف مطالعات پیشین، با استفاده از مدل سازی ریاضی به بررسی عوامل موثر در رفتار والدینی پرداخته شده است که قادر به اتخاذ تصمیم در این خصوص نیستند. پس از بارگذاری لینک پرسش نامه در گروه های آموزشی مدارس منتخب با والدین و دریافت ۱۴۳۵ پاسخ مشخص شد درصد بالایی از والدین (۲۹\٪) نتوانسته اند درباره ی استفاده یا عدم استفاده ی فرزندشان از خودروی خودران نظر بدهند. مدل انتخاب گسسته ی لوجیت دوگانه(درصد برآورد صحیح ۱/۷۷ و ضریب خوبی برازش ۴/۰) نشان می دهد ویژگی های رفتاری و سابقه ی تصادف والدین در تصمیم ایشان موثر بوده است. والدین دارای سابقه ی تصادف فوتی در بستگان نزدیک و ارزیابی احساس نگرانی زیاد از شیوه ی خودران و احتمال تصادف زیاد در حمل ونقل عمومی، از جمله والدینی هستند که نتوانسته اند در خصوص رد یا پذیرش فناوری مذکور تصمیم بگیرند.

کلیدواژه ها:

خودروی خودران ، سفر تحصیلی ، مدل لوجیت دوتایی ، سیاست گذاری ، تقاضا