مقایسه تاثیر تمرینات در آب، خشکی و ترکیبی بر عملکرد، تعادل و ترس از سقوط زنان سالمند

هدف: هدف مطالعه حاضر مقایسه تاثیر تمرینات در آب، خشکی و ترکیبی بر عملکرد، تعادل و ترس از سقوط زنان سالمند بود. روش ها: ۴۸ نفر از سالمندان زن در دامنه سنی ۶۱ تا ۷۰ سال از میان سالمندان زن شهرستان کرج انتخاب شدند. به منظور جمع آموری داده ها از پرسشنامه ترس از افتادن و آزمون های تعادل برگ و برخاستن و راه رفتن زمان دار استفاده شد. طول مدت تمرین هشت هفته و هر هفته سه جلسه ۶۰ دقیقه ای (۱۸ جلسه) بود. برای آزمون فرضیه ها از روش های آماری کولموگروف – اسمیرنوف، آزمون تی همبسته، تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی دانکن در سطح معنی داری کمتر از ۵ صدم استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد هشت هفته تمرینات در آب، در خشکی و ترکیب آب – خشکی بر تمامی شاخص های مورد مطالعه تاثیر معنی داری دارد و سبب بهبود عملکرد نظر شده است( ۰۵/۰p<). همچنین یافته ها نشان داد بین تاثیر هشت هفته تمرینات منتخب در آب، خشکی و ترکیب آب – خشکی بر آزمون های عملکردی ، تعادل و ترس از افتادن زنان سالمند تفاوت معنی داری با برتری گروه تمرین ترکیبی وجود داشت ( ۰۵/۰p<).نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی روش های تمرینی به سالمندان توصیه می شود به منظور بهبود تعادل و شاخص روانی ترس از افتادن بر تمرینات ترکیبی تاکید بیشتری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

تمرین در آب ، تمرین عملکردی ، تعادل ، ترس از افتادن ، سالمند