چگونه توانستم اضطراب یکی از دانش آموزان را با روش های تلفیقی کاهش و آن را برطرف سازم؟

معلمان بیشترین وقت خود را در کلاس برای تماس با دانش آموزان، مشاهده آنان و کمک به جریان رشد و تکامل آنها در اختیار دارند. معلم باید در روابط با شاگردان از اصول حسنه انسانی آگاه باشد و آنها را به کار بندد و محیطی را به وجود آورد که دانش آموزان، مشکلات خود را با او در میان گذاشته و او در حد توان به اصلاح و تغییر رفتار آنها اقدام نماید. معلم به این موضوع ایمان داشته باشد که رفع موانع تربیتی و کاهش مشکلات دانش آموزان، خود مقدمه ای برای آماده سازی ذهنی دانش آموزان و ارائه مطالب درسی می باشد. معلم متعهد، در طریق حفظ و تامین منافع واقعی شاگرد است، در حل مسائل و مشکلات کوشاست. روحیه اش به گونه ای است از خدمت لذت می برد، از ساختن و به عمل آوردن دانش آموز و قرار دادنش در مسیری که مورد هدف است خرسند است. لذا محقق با توجه به تعهد و مسئولیت خود در کلاس، با مشاهده ی اضطراب دانش آموز مورد نظر و به خصوص کار او در کلاس سعی در حل کردن مشکل او برآمد. زیرا با اضطراب، تمرکز حواس صورت نمی گیرد و یادگیری صورت نمی گیرد. تمرکز حواس و اضطراب نداشتن در فرایند یاددهی- یادگیری کلید اصلی و اساسی درک و فهم مطالب است و کلید اساسی تمرکز حواس استفاده از روشهایی است که باعث تقویت و پرورش و مهارت برای غلیه بر اضطراب در فرایند یاددهی-یادگیری می شوند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مصاحبه، پرسشنامه، مشاهده و اسناد و مدارک می باشد. با اطلاعات به دست آمده، مشخص شد مشکل دانش آموز مورد نظر، اضطراب و نداشتن تمرکز در کلاس است که به دنبال عوامل ایجادکننده ی آن بر آمده و راهکار های مناسب با استفاده از تجارب زیستی و با توجه به اطلاعاتی که در کتابها، تحقیقات در این زمینه بود ارائه شد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، حواس پرتی ، تدریس ، روش تلفیقی.