شواهد عدم تعادل در ماگمای بوجود آورنده استوک گرانیتوئیدی بردسیر، استان کرمان

استوک گرانیتوئیدی آب تلخون با روند شرقی- غربی در شمال شرق شهرستان سیرجان در جنوب شرقی کمربند ماگمایی ارومیه دختر(نوار دهج-ساردوئیه) در استان کرمان قرار دارد. ترکیب سنگ شناسی این توده بطور اصلی از نوع گرانودیوریت و مونزوگرانیت و در مواردی دیوریت،کوارتز دیوریت، کوارتزمونزودیوریت، سینوگرانیت و تونالیت می باشد. بافت کلی سنگها گرانولار و در مواردی بافتهای پورفیریتیک، پوی کیلیتیک، میکروگرافیک، گرانوفیریک، میرمکیت و پرتیت می باشد. در این استوک برخی شواهد نظیر بافت های غیر تعادلی که بیانگر تغییرات فیزیکی ماگما هستند، مانند وجود بلورهای خورده شده و تحلیل رفته، پلاژیوکلازهای با منطقه بندی نوسانی و بافتی شبیه دندریتی، بلورهای با دربرداری فراوان، وجود آپاتیت های سوزنی، گردشدگی بیوتیت و هورنبلند، حاشیه واکنشی و مضرسی کوارتز و پلاژیوکلاز و وفور آنکلاوهای میکروگرانیتوئیدی به چشم می خورد.

کلیدواژه ها:

دهج – ساردوئیه ، استوک ، آنکلاو ، میکروگرانیتوئیدی