تعیین سیستم تراکتهای نهشتی سازند پابده در میدان نفتی منصوری با استفاده از دادههای ژئوشیمیآلی

سازند پابده به عنوان یکی از بهترین سنگهای منشاء در فروافتادگی دزفول با لیتولوژی عمدتاً مارنی شیلی جزء رخسارهی آبهای عمیق در نظر گرفته میشود. هدف از این مطالعه تعیین سیستم تراکتهای نهشتی سازند پابده و بررسی تغییرات نسبی سطح آب طی تهنشست آن است. سیستم تراکتهای رسوبی معمولاً از طریق مطالعه میکروفسیلها تعیین میشوند. اما با توجه به تأثیر تغییرات سطح آب بر خصوصیات ژئوشیمی رسوبات، در این مطالعه سعی شده است تا از طریق بررسی تغییرات پارامترهای ژئوشیمیآلی، سیستم تراکتهای سازند پابده و تغییرات نسبی سطح آب مشخص شوند. بدین منظور از نتایج آنالیز راکایول و نگرش T-R Sequence استفاده شده است. مطالعه حاضر سه سیستم تراکت نهشتی رده دو را در سازند پابده نشان داد؛ سیستم تراکت پسرونده در زمان پالئوسن پسین تا ائوسن میانی (Regressive system tract) نهشته شده است. دومین سیستم تراکت حدودا در زمان ائوسن پسین، بصورت سیستم تراکت پیشرونده ( Transgressive system tract) شکل گرفتهاست. در نهایت در بخش فوقانی این سازند سیستم تراکت پسرونده (Regressive system tract) با سن الیگوسن پیشین تشخیص داده شد. همانگونه که انتظار میرفت در سیستم تراکت پیشرونده افزایش مقادیر و HI و TOC و کاهش مقدار OI نسبت به سیستم تراکتهای پسرونده مشاهده شد. حضور شیل قهوهای نیز مؤید افزایش نسبی سطح آب در زمان تهنشست این سیستم تراکت در سازند پابده است. میتوان چنین نتیجهگیری نمود که به کمک دادههای ژئوشیمیایی امکان تعیین سیستم تراکتهای نهشتی وجود داشته که خود در برآورد پتانسیل هیدروکربن سنگهای منشاء حائز اهمیت فراوان است.

کلیدواژه ها:

سازند پابده ، میدان نفتی منصوری ، سیستم تراکت ، راکایول