نشانهشناسی و ادبیات با اشاره به ارتباط برخی مباحث نشانهشناسی با نظریه مَجاز در بلاغت ایرانی
محل انتشار: ششمین همایش پژوهشهای ادبی
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,469
فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LRC06_131
تاریخ نمایه سازی: 12 اردیبهشت 1392
چکیده مقاله:
مسأله اصلی این نوشته، توضیح این نکته است که نشانه شناسی به عنوان یک رویکرد در مطالعات ادبی به چه مفهومی است، نشانه ادبی چیست و مطالعه کننده متن ادبی با رویکرد نشانه شناسانه چه تلقی ای باید از نشانه ادبی در ذهن داشته باشد. بدین مقصود، نخست به تاریخچه دانش نشانه شناسی اشاره ای کوتاه شده، توضیحی مختصر درباره مفهوم نشانه گفته شده، بحثی درباره مجاز در بلاغت ایرانی آمده،آنگاه از دلالت ضمنی و نشانه ادبی سخن رفته است. نویسنده مقاله در پی این است که نشان دهد برخی مباحث نشانه شناسی جدید، در بلاغت قدیم ایرانی- اسلامی- عربی، سابقه طرح دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهمن خلیفه بناروانی
دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :