بررسی رابطه معنای زندگی با سازگاری و امید به زندگی در دانش آموزان متوسطه اول شهرستان پاوه

این پژوهش با هدف بررسی رابطه معنای زندگی با سازگاری و امید به زندگی در دانش آموزان متوسطه اول شهرستان پاوه انجام شد. جامعه این پژوهش کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهرستان پاوه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشد که از بین آنها به روش نمونه گیری طبقه ای ۲۴۱ نفر انتخاب و با ابزار های پژوهش (پرسشنامه معنای زندگی استگر و همکاران(۲۰۰۶)، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینک (۱۹۹۳)، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و همکاران(۱۹۹۱)) دیتاهای مورد نظر از آنها گرداوری شد. سپس داده های بدست آمده با نرم افزارSPSS و روش های آماری آزمونt ، همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد انالیز قرار گرفت . نتایج حاکی از تایید فرضیه های پژوهش بود یعنی بین معنای زندگی با سازگاری و امید به زندگی رابطه معنی دار مشاهده گردید. همچنین سازگاری و امید به زندگی توانستند بخش هایی از واریانس معنای زندگی را پیش بینی کنند.