تحلیل و بررسی آنیما در غزل‌های منزوی

کهن‌الگوی آنیما در نظریه‌ی یونگ، روانشناس سویسی، تجسم تمام گرایش‌های روان زنانه در روح مرد است و با توجه به تجارب نژادی زندگی مشترک بین مرد و زن در طول سالیان دراز در ناخودآگاه جنس مذکر نهادینه می‌شود. در این پژوهش با مطالعه اشعار حسین منزوی؛ غزلیات وی بر اساس کهن الگوی آنیمای یونگ مورد بررسی قرار گرفته است و نشان داده شده است که نمود مثبت آنیما به گونه‌ی معشوق و الهام‌بخش بودندر اشعار وی از ناخودآگاه به خودآگاه شاعر رسیده اند.در این پژوهش این نمودها بسیارند و بیان کننده این نکته می باشند که در اشعار منزوی معشوق اساطیری، ناخودآگاه به صورت تصاویر گوناگون تبلور می یابد، اما شماری از آنها که بسامد بیشتری دارند، گزراش شده است.

کلیدواژه ها:

منزوی ، آنیما ، غزل