اولویت بندی مناطق کویری استان فارس به لحاظ توسعه اکوتوریسم بیابان (با استفاده از تکنیک GIS و مدل TOPSIS)

استان فارس به لحاظ داشتن پتانسیل های بی شمار طبیعی و تاریخی و فرهنگی، از قطب های مهم گردشگری ایران محسوب می شود. ازجمله این موارد می توان به مناطق کویری و بیابانی آن اشاره کرد که توان بالقوه ای در جذب گردشگر دارد. در این تحقیق، با تاکید بر گردشگری مناطق بیابانی این استان، پتانسیل های گردشگری سه کویر شیراز، نیریز و میدان گل با استفاده از دو جامعه آماری گردشگر و کارشناس در هر منطقه و دانش داده ا،ی مورد ارزیابی مقایسه ای قرار گرفت. بدین ترتیب که ابتدا برای بررسی پتانسیل های کویرهای سه گانه از منظر گردشگران و کارشناسان، از روش پرسشنامه ای، بهره گیری و در بخش دانش داده ای نیز لایه های اطلاعاتی موردنظر در محیط نرم افزار Arc GIS تهیه شد. سپس برای اولویت بندی کویرهای مزبور، اطلاعات حاصل از جامعه های آماری و لایه ها در قالب سه سناریو در ماتریس های هشت گانه مدل TOPSISبررسی شد. نتایج نشان می دهد که کویر شیراز در هر سه سناریو با میانگین امتیاز ۹۵/۰ رتبه اول و سپس کویرهای نیریز و میدان گل به ترتیب با میانگین های ۷۱/۰ و۱۴/۰در اولویت های دوم و سوم قرار گرفته اند. بنابراین برای توسعه صنعت اکوتوریسم بیابان استان فارس، کویر شیراز بیشترین امتیاز و برترین ارجحیت را به خود اختصاص داده و مستعد توسعه اکوتوریسم بیابانی است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم بیابان ، استان فارس ، مدل TOPSIS ، تکنیک GIS