ارزیابی کیفیت منابع آب زیرزمینی دشت بروجرد-دورود و تاثیر آن بر نفوذپذیری خاک های زراعی با تحلیل های آماری و زمین آمار

منابع آب زیرزمینی بزرگ ترین ذخیره قابل دسترس آب شیرین زمین هستند که مدیریت و کنترل کیفی آن ها موضوعی اساسی است. هدف از این تحقیق، بررسی کیفی آب زیرزمینی از نظر مصارف کشاورزی و تاثیر آن بر نفوذپذیری در دشت بروجرد- دورود است. بدین منظور روند تغییرات پارامترهای هدایت الکتریکی، نسبت جذبی سدیم، کلسیم، منیزیم، سدیم و بی کربنات منابع دشت در بازه زمانی ۱۳۷۲۱۳۹۵ با آزمون من-کندال بررسی و برای تهیه نقشه های کیفی بر اساس شاخص های تراوایی، درصد سدیم و ویلکاکس از ۴۱ منبع آب زیرزمینی در سال ۱۳۹۵ استفاده شد. نتایج نشان داد که روند تغییرات همه پارامترها کاهشی بوده و روند تغییرات بی کربنات در سطح اطمینان ۹۵درصد معنی دار بوده است. در طبقه بندی کشاورزی بر اساس شاخص تراوایی ۸۴/۸۵درصد از دشت دارای کیفیت عالی برای آبیاری، از نظر درصد سدیم قسمت مرکزی دشت کیفیت پایین تر از سایر نواحی داشته و بر اساس طبقه بندی ویلکاکس حدود ۹۴/۸۵درصد وسعت دشت دارای کیفیت مناسب است. بررسی تاثیر تغییرات EC و SAR بر نفوذپذیری خاک نشان داد که تغییرات این دو پارامتر در سراسر دشت منفی نیست و منطقه دارای وضعیت نفوذپذیری خوب و متوسط است که ۸/۲۶درصد در رده خوب قرار داشته و منطقه ای در طبقه نفوذپذیری بد قرار ندارد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، کریجینگ ، کیفیت آب ، من-کندال ، نفوذپذیری