تعیین ارزش رجحانی گونه های گیاهی برای گوسفند بلوچی و بز سرخ جبالبارز با استفاده از روش فیلم برداری در مراتع قشلاقی

تعیین ارزش رجحانی گونه های گیاهی نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت آن ها و برقراری تعادل دام در مراتع دارد. در این مطالعه، ارزش رجحانی گونه های گیاهی برای گوسفند بلوچی و بز سرخ جبالبارز، طی ماه های فصل چرا در مرتع قشلاقی در پاییز و زمستان ۱۳۹۷ بررسی شد. میزان مصرف و شاخص رجحانی گونه ها برای سه گروه سنی (یک ساله، سه ساله و پنج ساله) گوسفند و بز با استفاده از روش فیلم برداری برآورد شد. نتایج نشان داد که نوع و سن دام بر ارزش رجحانی غالب گونه ها تاثیر معنی داری دارند (p<۰.۰۵). ۶۴% گونه های مورد بررسی خوشخوراکی یکسانی برای گوسفند و بز داشتند. گونه Jaubertia aucheri و گونه های یک ساله به ترتیب با میانگین ارزش رجحانی ۲۹/۳ و ۲۷/۲ بالاترین ارزش خوشخوراکی را برای بز و گوسفند داشتند. گونه های Acantholimon scorpius، Lycium shawii و Rhazya stricta توسط گوسفند مصرف نمی شدند و برای بز به ترتیب با میانگین ارزش رجحانی ۳۹/۰، ۵۷/۰ و ۱۵/۰ کاملا غیر خوشخوراک بودند. برای سنین مختلف گوسفند و بز، ارزش رجحانی گونه ها متفاوت بود (p<۰.۰۵). دام های بز جوان تمایل کمتری به چرای گونه های خاردار مانند خاردیو، کلاه میرحسن و طارون داشتند و از گونه های خوشخوراکی مانند Jaubertia aucheri و گیاهان یک ساله بیشتر چرا می کردند. ارزش رجحانی اغلب گونه ها در طی فصل رویشی تغییر معنی داری داشت (p<۰.۰۵) به طور کلی، گونه بوته ای  Jaubertia aucheriکه برای گوسفند و بزهای منطقه دارای ارزش رجحانی بالا با نواسانات کم در طی فصل چراست، نقش مهمی در تامین نیاز غذایی دام ها در منطقه دارد.

کلیدواژه ها:

خوشخوراکی ، طبقات سنی ، جیرفت ، کارتوس