پیش بینی پریشانی روانشناختی بر اساس تاب آوری معلمان

هدف از پژوهش حاضر بررسی پیش بینی پریشانی روانشناختی بر اساس تاب آوری معلمان شهر دزفول بود.روش پژوهش حاضر از نظر هدف جزو پژوهش های کاربردی و از حیث گردآوری داده ها، از نوع پژوهش های توصیفی_همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان مرد شهر دزفول به تعداد۲۰۰ نفر بود. روش نمونه گیری بصورت در دسترس انجام گردیده است حجم نمونه به تعداد ۱۰۰ نفر بودند و ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه پریشانی روانشناختی فرم ۱۰ سوالی (K- ۱۰) (کسلر و همکاران، ۲۰۰۲), پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون بود.برای تحلیل داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی، با استفاده از شاخص های توصیفی با گرایش به مرکز و پراکندگی به طبقه بندی و توصیف داده ها، در بخش توصیفی و تحلیل و بررسی فرضیه های پژوهشی با استفاده از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره در بخش استنباطی انجام شد، نتیجه این پژوهش نشان داد که عوامل تاب آوری با پریشانی روانشناختی در سطح ۵ درصد رابطه معنادار دارند. ضرایب منفی عوامل تاب آوری بیانگر این مطلب است که با افزایش این عوامل، مقدار پریشانی روانشناختی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

پریشانی روانشناختی ، تاب آوری ، معلمان