القای بیان ژن HSP۷۰ در دوکفه ای آب شیرین Anodonta cygnea ناشی از مواجهه با CuO-NPs

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAPB-5-3_001

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1402

چکیده مقاله:

دوکفه­ای Anodonta cygnea به دلیل مقاومت پایین در برابر تغییرات محیطی به عنوان گونه­ای مناسب در ارزیابی آلودگی اکوسیستم­های آبی مطرح است. امروزه به دلیل کاربرد گسترده نانومواد در صنایع مختلف، نگرانی­های زیادی در خصوص اثرات منفی این مواد بر حیات سیستم­های آبی وجود دارد. در مطالعه حاضر به ارزیابی اثر نانوذرات اکسید مس (II) (CuO-NPs) بر بیان ژن HSP۷۰ در A. cygnea پرداخته شد. بدین منظور، دوکفه­ای­ها طی ۱۲ روز در معرض CuO-NPs با غلظت­های ۰ (شاهد)، ۲۵/۰،  ۵/۲ و ppm ۲۵ قرار گرفتند. برای ارزیابی تغییرات بیان ژن HSP۷۰، ابتدا توالی این ژن در گونه مورد نظر تعیین شد. در این راستا، یک قطعه ۵۴۰ نوکلئوتیدی کد کننده HSP۷۰ کلون شد. توالی نوکلئوتیدی HSP۷۰ در A. cygnea به ترتیب دارای ۸/۱۹، ۷/۳۰، ۷/۲۶ و ۹/۲۲ درصد از نوکلئوتیدهای A، C، G و T بود. نتایج حاکی از آن بود که مواجهه با CuO-NPs منجر به القای بیان ژن HSP۷۰ در هر دو بافت پا و آبشش شد. اما اختلاف مشاهده شده بین سطح بیان ژن HSP۷۰ در این دو بافت معنی دار نبود (۰۵/۰P>). همچنین سطح بیان ژن در بافت­های مورد بررسی، با افزایش زمان مواجهه تا ۸ روز افزایش یافت اما با گذشت زمان تا روز دوازدهم روند کاهشی نشان داد (۰۵/۰≥P). در مجموع، ژن HSP۷۰ در دوکفه­ای A. cygnea دارای میزان بالاتری از نوکلئوتیدهای GC در مقایسه با سایر گونه­های مورد بررسی است و سطح بیان این ژن تحت مواجهه با CuO-NPs افزایش می­یابد، به نحوی­که میزان این افزایش وابسته به غلظت و زمان مواجهه است.

نویسندگان

حدیثه کشیری

Assistant Professor in Department of Fisheries, Faculty of Fisheries and Environment, Gorgan University of Agricultural Science and Natural Resources, Gorgan, Iran

علی شعبانی

Associate Professor of Fisheries, Faculty of Fisheries and Environment, Gorgan University of Agricultural Science and Natural Resources, Gorgan, Iran

کاوه خسرویانی

Research Assistant of Central Laboratory of Genetic and Biotechnology, Faculty of Agricultural Sciences and Natural Resources, Tehran University, Tehran, Iran

امیر قادرمرزی

Ph.D. Student in Fisheries, Faculty of Fisheries and Environment, Gorgan University of Agricultural Science and Natural Resources, Gorgan, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • پروانه ا. ۱۳۷۳. بررسی ویژگی­های زیستی و پراکنش صدف آنودونت ...
  • Bebianno M.J., Gonzalez-Rey M., Gomes T., Mattos J.J. Flores-NunesF.andBainyA.C.D. ۲۰۱۵.Is gene ...
  • Bierkens J.G.E.A. ۲۰۰۰. Applications and pitfalls of stress-proteins in biomonitoring. ...
  • Bondarenko O., Juganson K., Ivask A., Kasemets K., Mortimer M. ...
  • Boone A.M. and Vijayan M.M. ۲۰۰۲. Glucocorticoid mediated attenuation of ...
  • Canesi L., Ciacci C., Fabbri R., Marcomini A., Pojana G. ...
  • Celi M., Vazzana M., Sanfratello M.A. and Parrinello N. ۲۰۱۲. ...
  • Chen X., Zhu Y.H., Cheng X.Y., Zhang Z.W. and Xu ...
  • Cheng P., Liu X., Zhang G. and He J. ۲۰۰۷. ...
  • Chojnacki J.C., Rozinska B., Rudkiewics J. and Smola M. ۲۰۱۱. ...
  • Conway J.R., Adeleye A.S., Gardea-Torresdey J. and Keller A.A. ۲۰۱۵. ...
  • Daughton C.G. ۲۰۰۴. Non-regulated water contaminants: Emerging research. Environmental Impact ...
  • David C., Metzger Pratt P. and Roberts S.B. ۲۰۱۲. Characterizing ...
  • Durnev A.D. ۲۰۰۸. Toxicology of nanoparticles. Bulletin of Experimental Biology ...
  • Dutton J.M. and Hofmann G.E. ۲۰۰۹. Biogeographic variation in Mytilus ...
  • Fabbri E., Valbonesi P. and Franzellitti S. ۲۰۰۸. HSP expression ...
  • Franzellitti S. and Fabbri E. ۲۰۰۵. Differential HSP۷۰ gene expression ...
  • Gomes T., Araujo O., Pereira R., Almeida A.C., Cravo A. ...
  • Gomes T., Pinherio J.P., Cancio I., Pereira C.G., Cardoso C. ...
  • Griffitt R.J., Hyndman K., Denslow N.D. and Barber D.S. ۲۰۰۹. ...
  • Hamdoun A.M., Cheney D.P. and Cherr G.N. ۲۰۰۳. Physiology and ...
  • Hanna S.K., Miller R.J. and Lenihan H.S. ۲۰۱۴. Accumulation and ...
  • Iwama G.K., Thomas P.T., Forsyth R.B. and Vijayan M.M. ۱۹۹۸. ...
  • Kasana R.C., Panwar N.R., Kaul R.K. and Kumar P. ۲۰۱۶. ...
  • Kohler H.R., Knodler C. and Zanger M. ۱۹۹۹. Divergent kinetics ...
  • Lakhotia S.C. and Prasanth K.V. ۲۰۰۲. Tissue- and development-specific induction ...
  • Lewis S., Donkin M.E. and Depledge M.H. ۲۰۰۱. Hsp۷۰ expression ...
  • Livak K.J. and Schmittgen T.D. ۲۰۰۱. Analysis of relative gene ...
  • Lopes-Lima M. ۲۰۱۴. Anodonta anatine. The IUCN Red List of ...
  • Luo L., Ke C., Guo X., Shi B. and Huang ...
  • Moore M.N. ۲۰۰۶. Do nanoparticles present ecotoxicological risks for the ...
  • Navarro A., Faria M., Barata C. and Pina B. ۲۰۱۱. ...
  • Place S.P., O’Donnell M.J. and Hofmann G.E. ۲۰۰۸. Gene expression ...
  • Qadermarzi A., Hedayati A.A., Hossaini A., Moezi F. and Mosavi­ ...
  • Rao J.V., Rani C.H., Kavitha P., Rao R.N. and Madhavendra ...
  • Safari R., Shabani A., Ramezanpour S., Imanpour M.R. and Rezvani ...
  • Sathiyaa R. and Vijayan M.M. ۲۰۰۱. Autoregulation of gluco-corticoid receptor ...
  • Singer C.H., Zimmermann S. and Sures B. ۲۰۰۵. Induction of ...
  • Tedeschi J.N., Kennington W.J., Berry O., Whithing S., Meekan M. ...
  • Theodorakis C.W., D’Surney S.J., Bickman J.W., Lyne T.B., Bradley B.P., ...
  • Umer A., Naveed S. and Ramzan N. ۲۰۱۲. Selection of ...
  • Venkatesan C., Sahul Hameed A.S., Sundarraj N., Rajkumar T. and ...
  • Whitesell L. and Cook P. ۱۹۹۶. Stable and specific binding ...
  • ZapataM.,TanguyA.,DavidE.,Moraga D. and Riquelme C. ۲۰۰۹. Transcriptomic response of Argopecten ...
  • نمایش کامل مراجع