مقایسه طرحواره ناکارآمد اولیه ، سبک فرزندپروری و تاب آوری در مادران دارای کودکان کار و مادران دارای کودکان عادی شهر بندرعباس

مقدمه : مادران به عنوان ستون اصلی در حفظ سلامت و امنیت روان خانواده به شمار می آیند؛ به گونه ای که حفظ سلامت اعضای خانواده و بالاخص فرزندان در گرو سلامت روان مادران می باشد. هدف از این پژوهش مقایسه طرحواره ناکارآمد اولیه ، سبک فرزندپروری و تاب آوری در مادران دارای کودکان کار و مادران دارای کودکان عادی شهر بندرعباس در سال ۱۴۰۲ بود.مواد و روش ها: پژوهش موردنظر در قالب پژوهش های علی مقایسه ای یا پس رویدادی بود. بدین منظور تعداد ۹۹ نفر از مادران (۵۹ مادر دارای کودک عادی و ۴۰ مادر دارای کودک کار) به ترتیب با روش نمونه گیری تصادفی ساده و در دسترس انتخاب شدند و شرکت کنندگان به پرسشنامه های طرحوارههای ناکارآمد اولیه ، سبک های فرزندپروری و تاب آوری پاسخ دادند. دادهها با استفاده از نرم افزار spss-۲ و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره مانوا (Manova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها : نتایج حاکی از آن بود که مادران دارای کودک عادی در مقایسه با مادران دارای کودک کار در سازههای طرحوارههای ناسازگار اولیه (۰۵/۰(P<، سبک های فرزندپروری (۰۵/۰(P< و تاب آوری (۰۵/۰(P< دارای تفاوت معناداری هستند. بدین ترتیب که مادران دارای کودک کار در مقایسه با مادران دارای کودک عادی از تاب آوری بیشتر، طرحوارههای ناسازگار بیشتر و سبک های فرزندپروری سهل گیرانه و مستبدانه بیشتری برخوردارند.نتیجه گیری : مادران دارای کودکان کار از طرحوارههای ناسازگار اولیه و سبک های فرزندپروری ناکارآمدتری برخوردارند، لذا بهبود شرایط این مادران که به واسطه شرایط نامطلوب خانوادگی ، اجتماعی و اقتصادی در چنین شرایطی گرفتار آمدهاند ضروری بنظر می رسد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، سبک های فرزندپروری ، تاب آوری ، مادر دارای کودک کار