بررسی تعاملات خانواده و مدرسه در بهبود عملکرد تربیتی و آموزشی دانش آموز

خانواده ، نخستین مکانی است که تامین کنندهی همه نیازها، چه روانی و چه جسمانی برای هر فرد است . دانش آموز از همان ابتدای تولد از محیط خانواده تاثیر میگیرد و در بزرگسالی نیز این تاثیر پیچیدگی خاص خود را پیدا میکند . خانواده در رشد شخصیت دانش آموزان، نقش زیادی دارد . دانش آموزان در خانه و کنار والدین رشد میکنند و آمادهی ورود به مدرسه میشوند. خانه و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی تعلیم و تربیت هر کشوری محسوب میشوند. وضعیت موجود در هر جامعه نتیجهی یادگیری دانش آموزان دیروز در خانه و مدرسه است.نظام اموزشی باید برنامه هایی را سر لوحه قرار دهد تا خانواده کنار مدرسه در رشد و تعلیم و تربیت سهیم باشد. اهمیت مشارکت خانواده در سیاست گذاری های تربیتی تا بدان جا بوده است که در اسناد بالادستی نظام تعلیم و تربیت کشور یعنی سند تحول بنیادین آموزش وپرورش نیز بر جایگاه، نقش و مشارکت اثربخش آن تاکید شده است و ۲۴ بار واژه خانواده در آن قیدشده است. در این مقاله قصد داریم به دو سوال پاسخ دهیم. اول، ماهیت ارتباط بین روابط مدرسه و خانواده و پیشرفت تحصیلی چیست؟ دوم، رضایت والدین از مدرسه تا چه اندازه در ارتباط بین روابط مدرسه-خانواده و پیشرفت تحصیلی واسطه می شود؟

کلیدواژه ها:

خانواده ، اموزش و پرورش ، دانش اموز ، مدرسه