رابطه بین کیفیت زندگی کاری با رضایت شغلی در زنان فرهنگی

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی در زنان فرهنگی شهرستان آق قلا است . با توجه به نقش اساسی و بنیادی آموزش و پرورش به عنوان مهم ترین بنیان ساختاری جامعه و نقش معلمان به عنوان عنصر اصلی سازنده این بنیاد, به متغیرهای کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی در میان معلمان جامعه مورد نظر پرداخته شده است . با استفاده از جدول حجم نمونه کرجسی و مورگان تعداد ۲۰۰ نفر برای نمونه آماری به روش در دسترس انتخاب شدند.برای ارزیابی کیفیت زندگی کاری از پرسشنامه والتون و برای ارزیابی رضایت شغلی از پرسشنامه مینه سوتا استفاده شد. میزان ضریب همسانی درونی سوالات (آلفای کرونباخ) برای پرسشنامه کیفیت زندگی کاری ۸۷ ۰ و برای پرسشنامه رضایت شغلی ۸۳ ۰ است و در نتیجه پایایی آنها تایید شد. روایی آنها را نیز متخصصان آماری تایید کردند. در نهایت ۲۰۰ پرسشنامه تکمیل و به روش همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از آزمونهای آماری بیانگر آن است که معلمان خانم آموزش و پرورش شهرستان آق قلا از نظر کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی در سطح نسبتا مطلوبی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، اخلاق حرفه ای ، زنان فرهنگی