آب تولیدی از مخازن نفت وگاز ، مروری بر آلاینده ها و تکنولوژی های به کاررفته برای تصفیه آن

اهمیت نفت و گاز طبیعی در تمدن مدرن به خوبی شناخته شده است. با وجود این همانند بیشتر فعالیتهای تولیدی، فرایندهای تولید نفت و گاز، حجم بالایی از پساب را تولید میکنند. معمولاً در مخازن نفتی ایران در حالتیکه میزان درصد آب همراه نفت%51 الی 02 % باشد چاه بسته شده و تولید متوقف می شود.که البته اخیرا محققان در جهت ارتقا تکنولوژی ها برای برداشت بیشتر از مخازن تلاش می کنند. در کشورهای خارجی با اینکه میزان درصد آب همراه نفت بالاست، تولید انجام شده و آب در جداسازهای سه فازی جدا شده یا مستقیماً به سفره های آبی جهت تأمین فشار به مخزن تزریق شده یا به طور مطلوب تصفیه و درمصارف دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. در ایران علی رقم اینکه در درصدهای پایین میزان آب، تولید متوقف می شود ، ولی در بیشتر مواقع این آب که دارای انواع ترکیبات آلی و غیرآلی مضر از جمله هیدروکربن های نفتی، گازهای محلول و... می باشد درمحیط زیست رها شده ضمن اینکه امکان دارد آبهای سطحی را آلوده نماید خاک را برای کشاورزی نامساعد و خسارت محیطزیستی به بار می آورد. با افزایش برداشت از مخازن نفتی در آینده ای نزدیک، میزان قابل توجهی آب همراه نفت تولید خواهد شد که به عنوان یک خطر برای محیط زیست باید بررسی و مدیریت شود. در این راستا، جستجوهای وسیعی میتواند روی بهینه سازی تکنولوژیهای رایج برای تصفیه آب تولیدی جهت استفاده مجدد، تمرکز کند. در این تحقیق آب تولیدی از مخازن نفت وگاز، منشا تولیدش و آلاینده های موجود در آن شرح داده شده و مروری بر پژوهش های انجام شده جهت تصفیه آب تولیدی، ذکر شده است

کلیدواژه ها:

آب تولیدی ، هیدروکربن های نفتی ، مخازن نفت و گاز ، تصفیه آب تولیدی ، محیط زیست