مدل یابی آموزش معماری منعطف با بهره گیری از برنامه ریزی آموزشی نیمسال محور

بیان مسئله: فرآیند آموزش معماری در نظام دانشگاهی، متاثر از طرح های بالادستی خود یعنی برنامه آموزشی مصوب است و این موضوع با عنایت به عدم امکان اشتباه در ساختار ابلاغی، نیازمند بازنگری های مکرر و تطبیق با شرایط آموزشی و حرفه ای معماری بوده و با توجه به ماهیت پرورشی بلندمدت یادگیری معماری کاملا مشهود است، اما امکان بازنگری به دلیل زمان بر بودن، زایش نیازهای جدید و عدم توقف فناوری و توسعه، غیرممکن است.هدف پژوهش: این پژوهش باهدف ترمیم مدل موجود بدون وابستگی به زمان و محتوا، سعی دارد تا با شناخت متغیرهای اصلی تاثیرگذار بر چالش ناکارآمدی برنامه های آموزشی مصوب چهار دهه ی اخیر دوره ی کارشناسی معماری، به ارائه مدلی جدید با ماهیتی زایا و پویا نسبت به واکنش های ذاتی و تغییرات بیرونی دست یابد. روش تحقیق: پژوهش حاضر از رویکرد پسا اثبات گرای کیفی و متاثر از بینش استقرایی و استنتاجی و جهت پیدایش ایده صورت می پذیرد و خلاقیت مدل پیشنهادی به واسطه ی زمان بر بودن آزمون، تنها به واسطه استدلال علی در چهارچوب نگاه آینده پژوهانه مورد قضاوت قرارگرفته است. یافته ها و نتایج: مدل فعلی شرح دروس معماری به دلیل وابستگی به شورای عالی برنامه ریزی یا هر ارگان مرکزی دیگر، با توجه به تنوع محیط های یادگیری و تغییرات طبیعی زمان هنوز از انعطاف مورد انتظار نهایی برخوردار نمی باشد. برای این مهم، مسئولیت پذیری مرکز پایش آموزش معماری و تغییر در الگوی چینش واحدهای آموزشی از بستر عرضی ایام هفته به بستر طولی نیمسال های آموزشی، موجب افزایش تعامل در مدیریت برنامه، امکان زایش و پویایی، ترمیم نواقص و تغییر در تقابل با ابعاد و شرایط مختلف می گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش معماری ، آموزش تعاملی ، نظام آموزشی منعطف ، برنامه ریزی آموزشی ، کارشناسی معماری