گونه شناسی و فناوری دست افزارهای سنگی غار قلعه کرد، آوج، استان قزوین

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 41

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NQUA-8-3_001

تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1402

چکیده مقاله:

غار قلعه ­کرد در مجاورت روستایی به همین نام در غرب استان قزوین (بخش حصار ولیعصر) و در جنوب­ غربی رشته­ کوه البرز قرار دارد. این غار در حد فاصل بین زاگرس و فلات مرکزی واقع شده است. هدف این مقاله، توصیف گوناگونی دست­ افزارهای سنگی حاصل از فصول اول و دوم کاوش در غار قلعه­ کرد و قرار دادن این محوطه در منطقه­ ای وسیع­تر برای مقایسه با صنایع سنگی موستری زاگرس و پارینه سنگی میانی فلات مرکزی است. در غار قلعه­ کرد دو توالی هلوسن و پلیئستوسن و ۲۵ واحد لایه­ نگاری، شناسایی شد. تجزیه وتحلیل بافت رسوبی و توزیع دست­ افزارهای سنگی در ترانشه ۱، نشان دهنده پنج تراکم از دست ­افزارهای سنگی و بقایای جانوری بوده که در این نوشتار سه تراکم بالایی نهشته­ های پلیئستوسن غار قلعه­ کرد مورد مطالعه قرار گرفته است. تحلیل های آماری بر روی مولفه های گونه­ شناسی و فناوری دست ­افزارهای سنگی نشان دهنده تشابهات و تمایزاتی مابین نهشته ­های مورد مطالعه است. مقایسه نهشته­ های غار قلعه­ کرد با محوطه­ های زاگرس و فلات ­مرکزی نشان داد که غار قلعه­ کرد در میزان استفاده از روش لوآلوآ، فراوانی خراشنده ­ها به خصوص خراشنده یک سویه، فراوانی سرپیکان ها به ویژه سرپیکان موستری، حضور کم رنگ کنگره دارها و دندانه­ دارها، شدت رتوش و فراوانی تراشه­ ها، نزدیکی بیشتری به موستری زاگرس نشان می­ دهد.

نویسندگان

زهرا کامرانی

دانشجوی دکتری باستان شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

حامد وحدتی نسب

استاد، گروه باستان شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

استفانی بونیلوقی

دپارتمان انسان و محیط، موزه انسان شناسی، پاریس، فرانسه

سید میلاد هاشمی سروندی

استادیار، گروه باستان شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مژگان جایز

استادیار، گروه باستان شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمد اخوان خرازیان

دانشگاه علوم زمین شناسی، ملبورن، استرالیا

سید ایرج بهشتی

پژوهشکده حفاظت و مرمت، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران

ژیل بریون

دپارتمان انسان و محیط، موزه انسان شناسی، پاریس، فرانسه