نقدی بر «سی قصیده ناصر خسرو»

نگارنده می کوشد از شرح بسط اضافی کلام بپرهیزد و مقال خود را با ذکر مطالبی که در زیر هر عنوان فهرتس می کند،به پایان برد.فراوانی که برای ایشان قایل است،بر آن شد که اغلاط چاپی و نگارشی، کاستی های بخش توضیحات و ضبط و ارجاع نادرست ابیات و...را فهرست کند و به محضر گرانقدرش تقدیم نماید. طبیعی است که تذکر نکات نگارشی و چاپی و جلب دقت اهل قلم در کار نوشتن موجب شرمندگی است ولی چاره ای نیست که گفته شود.محک شناخت اهل علم،گفتار و نوشتار است و اغلاط از هر دست و نوعی که باشد از اعتبار کاتب و مکتوب می کاهد.همچنین به سبب بعد آموزشی،کتابی می تواند اعتماد دانشجو را به خود جلب کند که منقح و پیراسته از نقایص مطبعی و اغلاط نگارشی باشد.دکتر حلبی در آخرین تجدید نظر،مطالب تازه ای را بر کتاب افزوده اند.این نکات با آن که جالب و لازم اند،کافی نیستند.