گیاهپالایی

آلودگی به عناصر شیمیایی یکی از عوامل اصلی تخریب محیطزیست محسوب میشود. در میان آلایندههای شیمیایی، فلزات سنگین به لحاظ تأثیرات متعدد اکولوژیکی، بیولوژیکی و بهداشتی از اهمیت ویژهای برخوردارند. تصفیه خاک و هوا برای حذفعناصر آلاینده به ویژه فلزات سنگین با استفاده از تکنولوژیهای زیست محیطی، در بسیاری از کشورهای جهان مرسوم بوده که البته این روش ها بسیار پرهزینه نیز میباشند. یکی از موارد کاربرد زیستپالایی، حذف آلایندهها با استفاده از گیاهان است کهگیاهپالایی نامیده میشود که بنابر تعریف، استفاده از گیاهان برای پاک کردن محیطزیست از عناصر و اجزای خارجی میباشد، کهدر سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. بهرهگیری از گیاهان برای استخراج فلزات سنگین از خاک روشی نو و امیدبخش برای بهسازی خاکهای آلوده میباشد و اصطلاحا گیاه بهسازی نامیده میشود؛ بنابراین گیاه پالایی فناوری نوپا، ساده وکمهزینه است که در آن از گیاهان برای زدودن آلایندهها از منابع طبیعی استفاده میشود. در این مقاله سعی شده به توضیح درخصوص واکنش گیاهان به فلزات سنگین، کاربرد مهندسی ژنتیک برای بهبود گیاهپالایی، مصرف تولیدات گیاهپالایی و آینده آن پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

گیاهپالایی ، محیطزیست ، آلایندههای شیمیایی