مقایسه تاثیر آموزش بازسازی شناختی و راهبردهای یادگیری خودگردان بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان

هدف مطالعه حاضر مقایسه تاثیر آموزش بازسازی شناختی و راهبردهای یادگیری خودگردان بر سرزندگی تحصیلی دانش ­آموزان پسر متوسطه دوم شهر بجنورد بود. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و ازنظر روش اجرا نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش دانش­ آموزان پسر متوسطه دوم مدارس دولتی شهر بجنورد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. از میان آنان ۴۵ نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه مساوی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و همکاران (۱۳۹۱) بود و گروه های آزمایش ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به تفکیک تحت آموزش بازسازی شناختی بک (۲۰۰۸) و راهبردهای یادگیری خودگردان پنتریچ (۱۹۹۵) قرار گرفتند و گروه گواه آموزشی ندید. داده ها به روش تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تحلیل شدند. نتایج حاکی از اثربخشی هر دو روش بازسازی شناختی و راهبردهای یادگیری خودگردان بر سرزندگی تحصیلی بود(۰۰۱/۰>P). همچنین، بین این دو روش تفاوت معناداری وجود داشت و اثربخشی آموزش بازسازی شناختی هم در پس آزمون و هم در دوره پیگیری بیش از آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بود (۰۵/۰>P). نتیجه این پژوهش نشان داد می توان از این دو روش در جهت افزایش سرزندگی تحصیلی دانش ­آموزان مدارس دولتی پسرانه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش بازسازی شناختی ، راهبردهای یادگیری خودگردان ، سرزندگی تحصیلی ، دانش آموزان