بررسی ارتباط میان خودکارآمدی تحصیلی و خلاقیت هیجانی با عملکرد تحصیلی

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان خودکارآمدی تحصیلی و خلاقیت هیجانی با عملکرد تحصیلی در بین دانش آموزان دوره دوم مقطع تحصیلی متوسطه ناحیه ۴ شهر مشهد است. حجم نمونه مورد استفاده در این پژوهش تعداد ۱۰۰ نفر از این دانش آموزان (۵۱ دانش آموز دختر و ۴۹ دانش آموز پسر) است. آزمودنی ها در این پژوهش با استفاده از پرسش­نامه های عملکرد تحصیلی فام و تیلور، خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ و خلاقیت هیجانی آوریل و نولز مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفتند. داده ها و اطلاعات بدست آمده به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج کسب شده این پژوهش نشان دهنده این بود بین متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی رابطه مستقیم و معنادار و بین متغیرهای خلاقیت هیجانی و عملکرد تحصیلی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج حاصل، برخورداری دانش آموزان از خودکارآمدی تحصیلی و شاخص های آن که منجر به بهبود یادگیری شده و همچنین بهره مندی از مولفه های خلاقیت هیجانی که باعث ایجاد تعاملات سازنده و موثر آن ها می گردد زمینه ساز بالا رفتن یادگیری و همچنین افزایش میزان بهره وری دانش آموزان شده که در نتیجه باعث بهبود عملکرد تحصیلی آن ها می شود. بنابراین چنین نتیجه گیری می شود که میان خودکارآمدی تحصیلی و خلاقیت هیجانی با میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مقطع متوسطه رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، خلاقیت هیجانی ، عملکرد تحصیلی