کارکرد مدل های اقتصادی در شناسایی و وضع قواعد مسئولیت با تکیه بر مدل سازی ریاضی

شیوه استفاده و به کارگیری «مدل­های اقتصادی» در شناسایی و وضع قواعد مسئولیت، یکی از موضوعات مهم و قابل توجه در پژوهش حاضر است. کارکرد «مدل­ها» در تحلیل پدیده­های حقوقی، از جمله قواعد مسئولیت، فهم منطق تصمیم گیری به هنگام مواجهه با مسائل میان رشته­ای است تا از این طریق، تصمیمات «عوامل تصمیم گیر» در نظام مسئولیت،  بهینه سازی گردد. استفاده­ و به کارگیری قواعد مسئولیت برای رسیدن به هدف بهینگی توسط اقتصاد، ماهیت مسئله­ی مورد پرسش در این مدل­ها را میان رشته­ای می­سازد. برای مثال ضابطه­ی کارآمدی قواعد مسئولیت، ایجاد انگیزه­های بهینه­ی اقتصادی جهت اعمال احتیاط و فعالیت می­باشد. در واقع، مسئله­ی فراروی مدل اقتصادی ارائه شده از قواعد مسئولیت، وضع قاعده­ی مسئولیت در مصادیق حوادث یکجانبه است؛ به نحوی که متغیرهای تصمیم، از جمله سطح احتیاط و فعالیت، بهینه شده و هدف مندرج در تابع هدف، تحقق یابد. پژوهش حاضر ضمن تاکید بر نقش مدل سازی در شناسایی و وضع قواعد مسئولیت، تلاش می­کند تا با رویکرد مدل سازی اولا به احصای مصادیق حوادث یکجانبه و ارائه­ی ضابطه برای احصای این مصادیق پرداخته و ثانیا به تحلیل قواعد مسئولیت مطلق و تقصیر در مصادیق حوادث یکجانبه براساس روش مدل سازی بپردازد؛ امری که در پژوهش­های صورت گرفته تاکنون به آن پرداخته نشده است. به این ترتیب، در این پژوهش، نمونه­ای از کاربرد روش مدل سازی که دارای پرسش و در واقع مسئله­ای با ماهیت میان رشته­ای است، ارائه می­گردد.

کلیدواژه ها:

Social Welfare ، Modeling ، Efficiency ، Social Cost ، رفاه اجتماعی ، هزینه های اجتماعی ، مدل سازی ، کارآمدی.