الگوی کنترل استراتژیک انسان محور سازمان های لجستیکی در شرایط صلح و جنگ

این مقاله، بخشی از نتایج و دست آوردهای تحقیقی می باشد که درخصوص طراحی و تبیین الگوی کنترل استراتژیک سیستم های لجستیکی انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی و جامعه ی نمونه ی آماری آن را مدیران و کارشناسان سازمان های لجستیکی تشکیل می دهند و از پرسش نامه به عنوان ابزار اندازه گیری استفاده شده است. پرسش نامه ی تحقیق، به صورت قطبی برای دو وضعیت صلح و جنگ طراحی شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده، از نرم افزار SPSS استفاده شده است و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات فردی با توجه به ویژگی ها و کارکردهای تحلیل عاملی تاییدی، در این پژوهش برای سنجش روایی سازه ابزار اندازه گیری و آزمون رابطه عوامل موثر بر الگوی پژوهش از مدل معادلات اندازه گیری و برای رتبه بندی و اولویت بندی آن ها از آزمون فریدمن استفاده شده است و درنهایت با درنظر داشتن عوامل موثر در الگوی تعیین رابطه و اولویت بندی این عوامل، الگوی کنترل استراتژیک انسان محور براساس دو نقطه ی مرجع استراتژیک: ۱- میزان توجه و ۲- انعطاف پذیری طراحی گردید. دراین الگو؛ چهارگونه استراتژی کنترلی: ۱- تعهدمحوری ۲- مشارکت محوری ۳- اعتمادمحوری و ۴- رابطه محوری با اولویت بندی زمان صلح و جنگ تعیین شده است که نتایج آزمون ها حاکی از برخورداری الگو از انسجام و یک پارچگی لازم می باشد.

کلیدواژه ها:

کنترل استراتژیک ، لجستیک ، مشارکت محوری ، اعتمادمحوری ، انسان محوری ، تعهدمحوری ، رابطه محوری