مقایسه ی روش شبکه ی عصبی مصنوعی با روش معادلات ساختاری در طراحی مدل ادراک عدالت کارکنان (مطالعه ی موردی: بانک های دولتی)

این مقاله، درصدد مقایسه ی یک روش کلاسیک آماری و یک روش غیرکلاسیک هوش مصنوعی در حوزه ی مطالعات مدیریت منابع انسانی است که این امر از طریق مقایسه ی اعتباریابی نتایج و توان برازش مدل ادراک عدالت کارکنان توسط دو روش معادلات ساختاری (SEM) و شبکه ی عصبی مصنوعی (ANN) انجام گردیده است. مدل مفهومی تحقیق شامل متغیر وابسته ی ادراک عدالت کارکنان و متغیرهای مستقل وظایف مدیریت منابع انسانی، فرهنگ فردی و سازمانی و ویژگی های سامانه ی پاسخ گویی است. روش این تحقیق پیمایشی است و در سه بانک ملت، تجارت وکشاورزی با نمونه گیری تصادفی شامل ۳۲۵ نفر از کارکنان انجام شده است. معیار مقایسه ی دو روش مذکور، ضریب تعیین (R²) مدل می باشد که نتایج به دست آمده نشان می دهد که اگر تعداد متغیرهای مستقل کم باشد (R²) هر دو مدل اختلاف معناداری را نشان نمی دهند؛ اما با افزایش متغیرهای مستقل، مدل معادلات ساختاری فاقد توانایی برازش مدل بوده، در حالی که مدل شبکه ی عصبی نه تنها برازش مدل را انجام داد؛ بلکه (R²) آن به طور معناداری بیش تر از حالتی بود که تعداد متغیرهای مستقل مدل کم بودند. مهم ترین نتیجه ی این تحقیق، فراهم آوردن یک بصیرت علمی در خصوص قابلیت های دو روش یادشده در محدوده ی تحقیقات علوم رفتاری است.

کلیدواژه ها:

شبکه ی عصبی مصنوعی ، مدل معادلات ساختاری ، ادراک عدالت کارکنان ، مدیریت منابع انسانی