چالش های طرح جمهوری اسلامی ایران درخصوص همه پرسی در فلسطین از منظر حقوق بین الملل و بایسته های روزآمدسازی آن

آزادسازی قدس شریف از یکی از آرمان های قیام منتهی به تشکیل حکومت اسلامی در ایران شناخته می شود. دولت ایران و مردمان آن در طول سالیان طولانی همواره کوشیده اند تا در ابعاد مختلف، حمایت از فلسطین را مدنظر قرار دهند. در این راستا، دولت جمهوری اسلامی ایران، راه حل خود درخصوص فلسطین را با عنوان «طرح برگزاری همه پرسی ملی در سرزمین فلسطین» ارائه کرده است. این طرح که برمحور ادبیات حقوق بین المللی ارائه شده، تلاش می کند با استناد به مقررات و الزامات حقوق بین الملل ، طرحی حقوقی از راه حل ایرانی مساله فلسطین را ارائه کند. این نوشتار به این مساله اساسی می پردازد که طرح ایرانی از منظر حقوق بین الملل با چه چالش هایی روبروست و برای روزآمدی و ارتقای آن، به چه موضوعاتی باید توجه کرد؟. از این رو مقاله با روشی تحلیلی و توصیفی به چالش ها و بایسته های بازنگری در طرح یادشده می پردازد. از منظر این نوشتار، «بی توجهی به ایده تشکیل دو دولت»، «بی توجهی به نقش ساختار سیاسی و رسمی کنونی» و «بی توجهی به ترمینولوژی حقوق بین الملل»، سه چالش جدی حقوقی در مسیر پیش روی طرح ایرانی است. براساس یافته های این مقاله، زمان آن فرارسیده که دولت ایران، نسخه جدیدی از این طرح را ارائه دهد و در آن، علاوه بر اتخاذ رویکردی اقناعی، به سمت اقدامی جمعی (در ابعاد حقوقی و سیاسی) گام بردارد. نسخه بازنگری شده بایست از ادبیات حقوقی به روزتری بهره مند باشد و تحولات اخیر ناشی از اقدامات سازوکارهای حقوق بشری و نهادهای قضایی بین المللی (دادگستری و کیفری) را در خود منعکس کند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: همه پرسی فلسطین ، راه حل دو دولتی ، مساله فلسطین ، همگرایی حقوقی ، حق تعیین سرنوشت ، حقوق بشر