بررسی ارتباط بین گرایش به فناوری و بهبود اثربخشی شرکت ها

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین گرایش به فناوری و بهبود اثربخشی شرکت ها است . این پژوهش برمبنای هدف از نوع کاربردی ، از حیث روش به دست آوردن دادهها از نوع توصیفی -همبستگی و از نظر نوع دادههای جمع آوری شده از نوع کمی است . جامعه آماری پژوهش شامل ۷۰ شرکت دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران است و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول کوکران، تعداد ۵۹ نفر به عنوان نمونه تعیین شدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS صورت پذیرفت . روایی و پایایی تحقیق نیز مورد تایید قرار گرت. نتایج پژوهش حاکی از ارتباط مثبت و معنادار بین گرایش به فناوری و بهبود اثربخشی شرکت ها دارد. همچنین این نتیجه به دست آمد که بین سودمندی ادراک شده، سهولت درک شده و قصد رفتاری با بهبود اثربخشی شرکت ها ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه های بررسی ارتباط بین گرایش به فناوری و بهبود اثربخشی شرکت ها:

گرایش به فناوری ، اثربخشی ، سودمندی ادراک شده ، سهولت درک شده ، قصد رفتاری .