بررسی نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار شهری، مطالعه موردی شهر ساری

اکوتوریسم وسیله ای برای تحقق اهداف پایداری توسعه میباشد، زیرا راهکارهای مشابهی را برای رفع مشکلات فعلی ارائه می دهد . اکوتوریسم بالاترین کارایی و اثر بخشی در استفاده از تواناییهای طبیعی و فرهنگی را دارد که در عین استفادهکارامد و ایجاد زمینه برای اشتغال و در امد زایی کمترین تأثیر منفی را بر محیط زیست وارد میکند و ابزاری مناسب برای توسعه متوازن به ویژه در کشورهای در حال توسعه می باشد . گرایش و حمایت ساکنان یکی از مؤلفه های کلیدیدر رویکرد توسعه پایدار گردشگری محسوب می شود . ورود گردشگران به هرمنطقه منجر به ایجاد اشتغال در سطحکلان شده که زمینه را برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مهیا می نماید . پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش و جایگاه برنامه ریزی چند بعدی در توسعه توریسم و اکوتوریسم شهرستان ساریانجام شده و سعی شده به توسعه شهر ساری که از جنبه اکوتوریسمی از قابلیت ویژه ای در ابعاد اکولوژیک،اقتصادی برخوردار است، پرداخته شود . هدف توسعه پایدار گسترش امکانات و بهبود شرایط زندگی نسل کنونیونسلهای آتی است و اکوتوریسم با ظرفیت هایی که دارد،می تواند به عنوان راهکاری اساسی در توسعه پایدار مطرح شود . این پژوهش سعی نموده نگاهی کاربردی به گردشگری داشته باشد . نتایج پژوهشنشانگر تاثیرمستقیم اکوتوریسم بر افزایش اشتغال زایی، کاهش فقر، و افزایش مشارکت شهروندان در برنامه های توسعه؛بوده از سویی اکوتوریسم میتوانند سبب کالایی شدن فرهنگ، کمبود منابع، و عدم گرایششهروندان به فعالیتهای تولیدی گردد. تأمین زیرساختهای اساسی، و بهبود کیفیت خدمات عمومی سبب رشد این صنعت وتوسعه شهر می گردد. گرچه این منطقه از جاذبه های متعدد گردشگری برخوردار است، اما عدم هماهنگیمناسب در سطوح مختلف، به خصوص در زمینه توسعه صنعت گردشگری نگران کننده است . به منظور توسعه و گسترش امر توریسم و اکوتوریسم در منطقه، برنامه ریزی در این بخش امری ضروری است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، اکوتوریسم ، توسعه پایدارشهری ، گردشگری