بررسی وظایف معلم در کلاس های درس

یکی از مهم ترین وظایف معلم باید بازسازی اندیشه شاگرد باشد. او باید قادر باشد که در روند فعالیت ها، باورها و اطلاعات گذشته و مورد قبول شاگردان را مورد سوال قرار دهد. شاگردان باید در جریان تعلیم و تربیت شهامت لازم را کسب کنند و استعداد خود را رشد دهند تا بتوانند در برخورد با امری تازه، در باورها و اطلاعات خود تجدید نظر کنند و آنها را دوباره بسازند تا از این راه وجود خود را بعنوان یک فرد تربیت شده تثبیت کنند. البته این برخورد و تضاد فقط شرط لازم است، ولی کافی نیست. ممکن است معلمان و گاهی روشنفکران جامعه این تصور غلط را که رشد مستلزم پذیرش هر عقیده تازه یا مورد قبول عامه است، در ذهن خود بپرورانند، در حالی که معلم خوب باید به عقاید مختلف به عنوان آنچه قابل بررسی است نگاه کند و همان گونه که افراد را محترم می شمارد، به باورهایشان نیز احترام بگذارد، ولی هرگز نباید عقیده ای را تنها به این دلیل که نو است، چشم و گوش بسته بپذیرد. گاهی ممکن است شاگرد بپذیرد که عقیده معلم بر عقیده او برتری دارد، ولی از لحاظ عاطفی دچار اشکال شود. در این صورت، اگر او تحت فشار قرار نگیرد، ممکن است بتدریج شخصیت جدیدی برای خود کسب کند، اما اگر برای قبول باور تازه تحت فشار قرار گیرد، ممکن است حالت دفاعی به خود گرفته، برای اثبات عقاید خود به توجیه بپردازد یا ممکن است عقیده جدید را بدون دلیل و برخلاف میل باطنی خویش بپذیرد و در کلاس، حتی از آن حمایت کند. هرگاه باوری جدا از تفکر و شناخت تشکیل شود، و در شرایط تازه ناکافی بودنش آشکار گردد، فرد در جریان رشد شخصی دچار شکست می شود و این امر برای او بسیار اسفناک خواهد بود. در افراد کم رشد، چنین وضعی موجب خودکم بینی و متکی بودن به دیگران خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کلاس ، عقیده ، اسفناک ، معلم ، روشنفکر