بررسی ابعاد ریزازدیادی و کشت بافت گیاه چای (Camellia sinensis)

چای یکی از مهمترین نوشیدنی های غیر الکلی در جهان می باشد و این سبب افزایش محبوبیت آن به عنوان یک نوشیدنی سالم شده است. چای با نام Camilla sinensis مترادف (tea sinensis) متعلق به خانواده (Teaceae) است. در این خانواده تا کنون 18 جنس و 250 گونه شناخته شده است که بعضی از آن ها ارزش غذایی دارند و بعضی دیگر زینتی هستند. این گیاه بصورت درخت یا درختچه همیشه سبز است. در ترکیبات فتوشیمیایی جدا شده از چای آلکالوئید، ساپونین، تانن، پلی فنول و کافئین مشاهده شد. چای با روش های کشت بذر، قلمه زنی، پیوند و خوابانیدن شاخه تکثیر می شود. چای گیاهی خودلقاح است، بنابراین تفرق صفات در گیاهان حاصل از بذر مشاهده می شود، در نتیجه هر کدام از بوته ها دارای ژنوتیپ متفاوتی از دیگری هستند که سبب می شود عملکرد و کیفیت این بوته ها با یکدیگر یکسان نباشد و باعث هتروزیگوتی در بذرها شده و بنابراین نهال های تولید شده شبیه به بوته مادری نیستند. از آنجا که نمی توان از یک یا تعدادی بوته از طریق قلمه اقدام به تکثیر انبوه کرد، ریزازدیادی چای می تواند به ازدیاد این گیاه سرعت ببخشد. این مقاله به طور کامل جنبه های مختلفی از کارهای بیوتکنولوژی ریزازدیادی، کشت های متناوب و تکنیک های کشت سلول و اندام را معرفی می کند و همچنین تغییرات ژنتیکی، مارکرهای DNA و کلون کردن ژن و ژنوم های گیاه چای و جنس های مربوط به آن مورد بررسی قرار گرفته است، که اطلاعات با ارزشی را در اختیار افرادی که بر روی جنبه های مختلف دربیوتکنولوژی چای کار می کنند قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

چای (Camellia sinensis) ، کشت بافت ، ریزازدیادی