الگوی جامع کیفیت بخشی آموزش مجازی دروس عملی دانشجویان تربیت بدنی در دوران کرونا

هدف از تحقیق حاضر تدوین الگوی عوامل موثر بر کیفیت آموزش مجازی دروس عملی دانشجویان تربیت بدنی در دوران کرونا از دیدگاه دانشجویان تربیت بدنی بود. این پژوهش به صورت آمیخته اکتشافی اجرا گردید. در فاز کیفی پژوهش تعداد ۱۵ نفر از اساتید دانشگاهی به روش نمونه گیری هدفمند در مصاحبات نیمه ساختار یافته مشارکت داشتند. نمونه های آماری فاز کمی شامل ۳۰۰ نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی تربیت بدنی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مستخرج از فاز کیفی مشتمل بر متغیرهای عوامل آموزشی، زیرساخت های آموزشی، منابع انسانی متخصص، فرآیندهای یادگیری کارا، ارزیابی اثربخش، فناوری آسان و تعاملات انسانی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، ابتدا روایی سازه و کفایت نمونه برداری با استفاده از آزمون KMO و آزمون کرویت بارتلت (Bartlet test) بررسی گردید و درنهایت از نرم افزار آموس در سطح معناداری(۰۵/۰≥ P) استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل آموزشی، زیرساخت های آموزشی، منابع انسانی متخصص و فناوری از بالاترین ضریب مسیر برخوردار بودند. از اینرو به نهادهای متولی و سیاست گذاران این بخش پیسشنهاد می شود که از طریق برگزاری دوره های آموزش مجازی در کنار استقرار فناوری آسان و توسعه زیرساخت های آموزش زمینه ارتقاء آموزش واحدهای عملی را فراهم نمایند.

کلیدواژه ها:

کیفیت آموزش ، دانشجویان تربیت بدنی ، کرونا ویروس ، زیرساخت های آموزشی ، منابع انسانی