حذف رنگ آزو از محلول آبی توسط نانو فیبریل های پروتئینی

کوشش‌های زیادی برای حذف رنگ‌های خطرناکی که به میزان زیادی به محیط زیست آزاد می‌شوند، انجام شده است. یکی از مهمترین گروه های رنگ ها، شامل رنگ های آزو می باشد. روش انعقاد با استفاده از پلیمرهای شیمیایی، یکی از شناخته شده ترین روش های حذف رنگ از پساب صنایع می باشد. در تحقیق حاضر، توانایی یک نانو فیبریل پروتئینی بعنوان بیوپلیمر برای جذب زیستی دو رنگ آزو بنام های اسید رد 114 (Acid Red 114) و اسید رد 88 (Acid Red 88) بررسی شد. تشکیل نانوفیبریل توسط گرماگذاری پروتئین در دمای متوسط و با سرعت ثابت هم زدن القا شد. سپس تولید فیبریل‌ها توسط تست‌های استاندارد از قبیل سنجش فلورسنس تیوفلاوین (T(ThT، سنجش جذب رنگ کنگو رد (Congo Red)، طیف دورنگ نمایی دورانی (Circular Dichroism) و میکروسکوپ نیروی اتمی(AFM) ارزیابی شد. نتایج حاکی از آن بود که پروتئین، فیبریل‌هایی دارای ساختار صفحات بتا و قطری بین 10 تا 20 نانومتر تشکیل داد. همچنین اثر pH ، قدرت یونی محلول و دوز جاذب فیبریلی، بر کارایی جذب و پایداری جذب رنگ توسط جاذب در دماهای متفاوت بررسی گردید. نتایج نشان داد که حذف رنگ ها از محلول، توسط نانوفیبریل ها به میزان غلظت نانوفیبریل وابسته بود و همچنین بیشترین مقدار حذف رنگ (تقریبا 95 تا 99 درصد) در pH حدود خنثی انجام گرفت. یافته‌های ما نشان داد که، نانو فیبریل‌های پروتئینی توانایی رنگبری رنگ‌های ذکر شده از محلول آبی آنها را دارند و تولید نانوفیبریل پروتئینی روشی آسان، کم هزینه و محیط دوست برای حذف رنگهای آزو از پساب توسط روش انعقاد می باشد.

کلیدواژه ها:

رنگ آزو ، نانوفیبریل ، انعقاد ، رنگبری ، پساب