پهنه بندی آستانه ی بحران خشکسالی استان فارس با کاربرد شاخص معیار بارش SPI و GIS

در این مقاله با کاربرد شاخص SPI، داده های بارش سالانه ی ۳۳ ایستگاه سینوپتیک و باران سنجی سطح استان فارس طی سال های دوره ی آماری ۱۳۵۰ تا ۱۳۸۷ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نمودار و نقشه های پهنه بندی فراوانی، شدت، دوره ی تداوم و آستانه ی بحران بارندگی بهار، پاییز و زمستان استان فارس تهیه گردیدند. نتایج این بررسی نشان می دهد که از نظر شدت خشکسالی سالانه، بیش ترین فراوانی مربوط به خشکسالی های ملایم بوده و در مرحله ی بعدی خشکسالی های متوسط تا بسیار شدید قرار دارند.از لحاظ دوره ی تداوم، دوره ی تداوم یکساله بیش ترین و دوره ی تداوم ۴ و ۵ ساله کم ترین فراوانی را در کل ایستگاهها شامل می شوند. آستانه ی بحران خشکسالی زمستان در مناطق پر بارش استان بین ۲۶۷ تا ۴۷۸ میلیمتر و در نواحی کم بارش ۵۶ تا ۱۶۲ میلیمتر می باشد. روی هم رفته، مناطق جنوبی و شرقی و بخش هایی از مناطق مرکزی و غربی بیش تر از دیگر نقاط استان شاهد خشکسالی بوده اند.افزون بر آن، شهرهای پر بارش استان مانند کازرون، نورآباد و سپیدان کم ترین ترسالی شدید و بسیار شدید و بیش ترین خشکسالی حاد را شاهد بوده اند.به طور کلی، بر اساس شاخص SPI دوازده ماهه، چندین دوره ی خشکسالی طی سال های زراعی مشخص گردیده اند؛ به گونه ای که فاصله های بین دوره های خشکسالی ۲،۴، ۵ ،۶ و ۱۱ ساله مشاهده شده اند.

کلیدواژه ها:

شاخص SPI ، پهنه بندی ، مدیریت بحران خشکسالی ، آستانه ی بحران خشکسالی