ارزیابی انرژی امواج در چابهار تحت سناریوی اقلیم میانی با مدل وضوح بالای CMIP۶
محل انتشار: نشریه مهندسی سازه و ساخت، دوره: 10، شماره: 10
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 119
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSEC-10-10_006
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402
چکیده مقاله:
موج یکی از منابع پاک انرژی در دنیا است و استفاده از آن رو به افزایش است. انرژی امواج ناشی از وزیدن باد بر سطح دریاها است. الگوی میدان باد متاثر از شرایط اقلیمی تغییر می کند. از این رو و با توجه به تغییرات احتمالی میدان باد در هر یک از سناریوهای اقلیمی، شرایط هیدرودینامیکی امواج و در نتیجه انرژی آنها در آینده تغییر می کند. سناریوی CNRM-CM۶-SSP۲-۴۵ از CMIP۶ یک سناریوی اقلیمی میانی و حد وسط با درصد انتشار کربن و افزایش دمای محدود شده و از سناریوهای محتمل اقلیمی است. این سناریو برای برنامه ریزی های مدیریتی کاربرد فراوان دارد. در این مطالعه اثر تغییرات اقلیم این سناریو بر روی انرژی امواج در محدوده چابهار در سواحل سیستان و بلوچستان ارزیابی شده است. به منظور ریزمقیاس سازی از تکنیک ویبول اصلاح شده به روش استاتیکی استفاده شد. با استفاده از یک مدل واسنجی شده موج نتیجه گیری شد که انرژی امواج در دوره ده ساله منتهی به سال ۲۱۰۰ نسبت به دوره مشابه خود در صد سال گذشته، افزایش ۲۲/۰ کیلووات در هر متر از موج (معادل ۳ درصد) خواهد داشت. این در حالی است که مقدار فصلی انرژی امواج در چابهار تغییرات محسوستری دارد و از ۲۷/۲ کیلووات (معادل ۴۲ درصد) کاهش در زمستان تا ۲۴/۲ کیلووات در متر (معادل ۲۷ درصد) افزایش در پائیز متغیر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود پورعلی
دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی، تهران، ایران
محمدرضا کاویانپور
استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی، تهران، ایران