ارزیابی انرژی امواج در چابهار تحت سناریوی اقلیم میانی با مدل وضوح بالای CMIP۶

موج یکی از منابع پاک انرژی در دنیا است و استفاده از آن رو به افزایش است. انرژی امواج ناشی از وزیدن باد بر سطح دریاها است. الگوی میدان باد متاثر از شرایط اقلیمی تغییر می کند. از این رو و با توجه به تغییرات احتمالی میدان باد در هر یک از سناریوهای اقلیمی، شرایط هیدرودینامیکی امواج و در نتیجه انرژی آنها در آینده تغییر می کند. سناریوی CNRM-CM۶-SSP۲-۴۵ از CMIP۶ یک سناریوی اقلیمی میانی و حد وسط با درصد انتشار کربن و افزایش دمای محدود شده و از سناریوهای محتمل اقلیمی است. این سناریو برای برنامه ریزی های مدیریتی کاربرد فراوان دارد. در این مطالعه اثر تغییرات اقلیم این سناریو بر روی انرژی امواج در محدوده چابهار در سواحل سیستان و بلوچستان ارزیابی شده است. به منظور ریزمقیاس سازی از تکنیک ویبول اصلاح شده به روش استاتیکی استفاده شد. با استفاده از یک مدل واسنجی شده موج نتیجه گیری شد که انرژی امواج در دوره ده ساله منتهی به سال ۲۱۰۰ نسبت به دوره مشابه خود در صد سال گذشته، افزایش ۲۲/۰ کیلووات در هر متر از موج (معادل ۳ درصد) خواهد داشت. این در حالی است که مقدار فصلی انرژی امواج در چابهار تغییرات محسوستری دارد و از ۲۷/۲ کیلووات (معادل ۴۲ درصد) کاهش در زمستان تا ۲۴/۲ کیلووات در متر (معادل ۲۷ درصد) افزایش در پائیز متغیر است.

کلیدواژه ها:

انرژی امواج ، تغییر اقلیم ، خلیج چابهار ، سناریوی انتشار ، ریزمقیاس سازی ویبول