تحلیل کیفیت زندگی در فضاهای پیراشهری کلانشهر رشت

امروزه شناخت دقیق و همه جانبه از وضعیت کیفیت زندگی در جوامع از ضروریات به شمارمی رود و لازمه تحقق این مهم نیازمند نگرش نظام مند می­باشد ازاین رو تحقیق حاضر باهدف  تحلیل کیفیت زندگی درمحلات عینک، نخودچر، پاسکیاب وسلیمانداراب ازمحلات حاشیه شهر رشت به انجام رسیده است. جامعه آماری در این تحقیق جمعیت محله های حاشیه نشین موردمطالعه در شهر رشت درسال ۱۳۹۵تشکیل می دهند که جمعیتی بالغ بر ۸۲۶۰۴ هزار نفر بودند و به روش نمونه گیری ساده ، ۳۸۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفت. متغیرهای این تحقیق در ابعاد عینی و ذهنی به شاخص های (کالبدی، اقتصادی، اجتماعی - فرهنگی، زیست محیطی و روحی- عاطفی) تقسیم شدند و با استفاده از آزمون تی تست تک نمونه ای در نرم افزار spss موردتجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد میزان کیفیت زندگی در بعد کالبدی  با میانگین ۴۸۶/۳۲ و سطح معناداری ۰۰۰/۰.، همچنین میزان کیفیت زندگی در بعد اقتصادی و با میانگین ۹۳۲/۷ و سطح معناداری ۰۰۰/ ۰ ،میزان کیفیت زندگی در بعد اجتماعی با میانگین ۶۱۳/۳۲ و سطح معناداری ۰۰۰/۰ ، میزان کیفیت زندگی در بعد محیطی با میانگین ۲۸۵/۹ و سطح معناداری ۰۰۰/۰ و میزان کیفیت زندگی در بعد روحی-عاطفی با میانگین ۴۹۶/۱۱ و سطح معناداری ۰۰۰/۰ در محله های موردبررسی در سطح پایین تر از متوسط قرار دارند. نتیجه این مطالعه حاکی از این است که از دیدگاه ساکنان نواحی موردبررسی؛ این مناطق فاقد کیفیت زندگی مناسب می باشند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، فضاهای پیراشهری ، رشت