مسئله مدیریت پرتفلیوی پروژه ها و معرفی رویکردهایی برای حل آن

امروزه با افزایش روز افزون سازمان های پروژه محور یکی از مهمترین مسائلی که اکثر این سازمان ها با آن روبرو هستند، مسئله مدیریت پرتفولیوی پروژه ها می باشد . در مسئله مدیریت پرتفولیوی پروژه هدف اصلی تشخیص، انتخاب، تأمین اعتبار، نظارت و بوجود آوردن مجموعه ای از پروژه ها در راستای اهداف و مقاصد راهبردی سازمان می باشد . مدیریت پرتفولیو عوامل مرتبط با مجموع هزینه ها، ریسک ها و ... پروژه های کاندید در سازمان را بررسی می نماید و در نهایت مجموعه ای از آن ها یا به عبارت دیگر پرتفلیوی پروژه ها را با هدف دستیابی به اهداف راهبردی سازمان انتخاب و تصمیمات لازم را در رابطه با تعامل بین آنها اتخاذ می نماید و این در شرایطی است که هر یک از پروژه های یک پرتفولیو الزاماً یک هدف مشترک و مرتبط استراتژیک را دنبال نمی نمایند . در این مقاله ضمن بررسی ادبیات مدیریت پرتفولیوی پروژه، روشهای حل مسائل آن برای آشنایی مدیریان با این مسئله نوظهور مطرح گردیده است . فرموله کردن مسئله مدیریت پرتفولیوی پروژه به صورت دینامیک، از لحاظ محاسباتی خیلی پیچیده تر از آن است که در شرایط واقعی قابل استفاده برای مدیریان باشد . بنابراین در ابتدا سیاست ساده ای، به نام سیاست شاخص را معرفی می کنیم، که پروژه ها را با توجه به یک نسبت ساده اولویت بندی می کند و سپس منابع را تا حد عملی به هر پروژه به ترتیب اولویت تخصیص می دهد . سپس به این دلیل که در اکثر مواقع اطلاعات موجود از یک پروژه و یا درآمد ناشی از آن مبهم بوده و قطعی نمی باشد، از تئوری مجموعه های فازی برای نشان دادن شرایط مبهم استفاده نموده و مسئله مدیریت پرتفولیوی پروژه را نیز تحت این شرایط حل می نماییم .

کلیدواژه ها:

مدیریت پرتفولیوی پروژه ها ، سیاست شاخص ، تئوری مجموعه های فازی ، تئوری کیفی امکان