چالش های اخلاقی داوری در حقوق ایران

زمینه: قرارداد داوری مانند هر قرارداد دیگر بین طرفین لازم الوفا می باشد .طرفین شخصی را برای حل اختلاف خود برمی­گزینند و مکتوم ترین اسرار خود را در اختیار او قرار میدهند. اینک اوست که باید چنین اعتمادی را با التزام به اصول­اخلاقی پاسخگو باشد و تعهد به قواعد مزبور را بخشی از وظیفه­ای بدانند که طرفهای اختلاف و جامعه انسانی بر عهده آنان قرار­داده است. داور در برابر طرفین اختلاف عهده دار تعهداتی ­اخلاقی است که رعایت آنها، بیش از هر چیز، موجب شفاف­شدن روابط میان داوران و­طرفین و داوران با یکدیگر می­گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی چالش­های اخلاقی داوری در حقوق ایران شکل­ گرفت. نتیجه گیری: در سالهای اخیر، جرح داوران افزایش چشمگیری یافته است. یکی از دلایل عمده افزایش موارد جرح داوران این است که طرفین اختلاف به داور منصوب طرف مقابل اعتمادی ندارند و معمولا با مشاهده عدم بی طرفی داور مذکور، خواهان حذف او از دیوان داوری هستند. با وجود اینکه چالش عدم رعایت اصول ­اخلاقی از لحاظ نظری مشکل ­ساز میشود اما مشکلی که در عمل گریبانگیر داوران می­گردد این است که ماهیت تعهدات اخلاقی لازم­ال رعایه و محدوده تقید به تعهدات مزبور برای داوران چندان روشن نیست و همین امر موجب جرح داور یا ابطال رای داوری از جانب دادگاه می­گردد. برای فائق­ آمدن بر این مشکلات اخیر تلاشهایی توسط سازمانهای بین المللی صورت گرفته است و مجموعه هایی همچون منشورهای­ اخلاقی و توصیه نامه­ های رفتاری برای داوران تدوین شده است. این منشورها و توصیه نامه­ ها عموما شامل چند تعهد­اخلاقی مهم همچون بی­طرفی، استقلال، رازداری، افشاء و سختکوشی هستند.

کلیدواژه ها:

Arbitration ، Challenge ، Iran's rights ، Ethics ، Need for independence and impartiality ، داوری ، چالش ، حقوق ایران ، اخلاقی ، لزوم استقلال و بیطرفی