نقش رهبری همنوا در کیفیت آموزش مجازی مدارس با میانجی گری اخلاق حرفه ای تدریس دبیران
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJEST-18-4_013
تاریخ نمایه سازی: 29 بهمن 1402
چکیده مقاله:
زمینه: توجه به کیفیت آموزش مجازی مدارس یکی از ابعاد مستمر کیفیت فرایندهای آموزشی است که برای بهبود آن باید مقولات رهبری همنوا و اخلاق حرفه ای تدریس دبیران مورد توجه قرار گیرد. با درک این مهم هدف پژوهش حاضر بررسی نقش رهبری همنوا در کیفیت آموزش مجازی مدارس با میانجی گری اخلاق حرفه ای تدریس دبیران بود.
روش: پژوهش از نوع مطالعات همبستگی و رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری کوواریانس محور است. جامعه آماری شامل کلیه دبیران دوره متوسطه دوم استان همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۱۷۹۷ نفر بودند. حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی و فرمول کوکران ۳۱۶ دبیر برآورد شد. ابزارهای گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه های استاندارد رهبری همنوا، اخلاق حرفه ای تدریس و پرسشنامه محقق ساخته کیفیت آموزش مجازی مدارس بود. پایایی و روایی پرسشنامهها با تکنیکهای آلفای کرونباخ، روایی محتوایی، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی بررسی شدند، جهت تحلیل داده ها از مدل سازی ساختاری در نرم افزارهای SPSS۲۲ و Lisrel۱۰.۳۰ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد رهبری همنوا مدیران مدارس اثر مثبت بر کیفیت آموزش مجازی مدارس دارد، رهبری همنوا مدیران مدارس به واسطه اخلاق حرفه ای تدریس دبیران اثر مثبت غیرمستقیم بر کیفیت آموزش مجازی مدارس دارد؛ اخلاق حرفه ای تدریس دبیران دارای اثر مثبت و معنادار بر کیفیت آموزش مجازی مدارس است؛ همچنین رهبری همنوا مدیران مدارس و اخلاق حرفه ای تدریس دبیران قادر به تبیین ۱۸ درصد واریانس کیفیت آموزش مجازی مدارس هستند.
نتیجه گیری: در نتیجه از عواملی که می تواند بر کیفیت آموزش مجازی مدارس موثر باشد رهبری همنوا و اخلاق حرفه ای تدریس می باشد.
کلیدواژه ها:
Consistent leadership ، Professional ethics of teaching ، Quality of virtual education ، رهبری همنوا ، اخلاق حرفه ای تدریس ، کیفیت آموزش مجازی
نویسندگان
احمد عزیزی
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
سیروس قنبری
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
محمود تعجبی
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
افشین افضلی
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :