مطالعه تطبیقی سیستمهای هوشمند (یاددهی- یادگیری) در عصر تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات

امروزه اهمیت نظام آموزشی که متناسب با نیازهای فرد و جامعه باشد، بیش از همه احساس می شود. زیرا دنیایی که با شبکه های اطلاعاتی به هم پیود خورده است متقاضی نیروی کاری است که بفهمد چگونه از فناوری به عنوان ابزاری برای افزایش بهره وری و خلاقیت استفاده کند. فناوری های نو اطلاعاتی و ارتباطی کلیه جنبه های یادگیری و آموزش و بویژه چهره آموزش های سنتی را در کلیه سطوح آن از کودکستان تا دانشگاه دگرگون ساخته است. به طوریکه می توان ادعا کرد رشد و شکوفایی علمی هر کشور در گرو استفاده بهینه و مؤثر از فناوری ها در امر آموزش آن کشور می باشد. در مقاله حاضر ابتدا به بررسی ادبیات موضوع پرداخته و با اتکا به نتایج حاصله از این تحقیقات به تفاوتهایی از جمله تفاوت موقعیتهای ماهیتی در انجام تحقیقات، تفاوت در نحوه استفاده از مدلهای جانبی دیگر و شباهتهایی از جمله استفاده از مدلهای مشابه، نتایج مشابه در مورد وضعیت ماهیت سازمانی، استفاده از متغیرهای ورودی و خروجی مشابه اشاره شده است و پس از این بررسیها به توضیح و تفسیر هر یک از ازن تفاوتها و شباهتها پرداخته و در پایان با استفاده از این نتایج به ارائه پیشنهادات کاربردی و مدیریتی از جمله بررسی ارزیابی عملکرد نظامهای آموزشی و دانشگاهها به تفکیک- بررسی ارزیابی عملکرد دانشگاهها و بررسی تحقیقات و استفاده از نتایج تحقیقات مشابه انجام شده در سازمانهای خارجی و بومی سازی آنها برای مؤسسات داخلی برای کاهش هزینه های تحقیقاتی پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

سیستم ، هوشمند ، یاددهی ، یادگیری ، تکنولوژی ، اطلاعات ، ارتباطات