تبیین تجارب زیسته دانشجویان پرستاری در مواجهه با شکاف نظری و عملی

مقدمه: شکاف بین دانش نظری و مراقبت های بالینی، یکی از مشکلات اصلی پرستاری است و دانشجویان پرستاری نمی توانند خود را با این وضعیت وفق دهند. مطالعات انجام شده بر روی شکاف های نظری و بالینی، کمتر به دیدگاه و کسب و کار دانشجویان در این زمینه پرداخته است. تجربیات مثبت یا منفی، بر یادگیری دانشجویان تاثیر می گذارد. این مطالعه با هدف بررسی تجربیات زیسته دانشجویان پرستاری در مواجهه با خلاهای نظری و عملی انجام شد. روش کار : در این مطالعه پدیدارشناسی تفسیری، ۷ دانشجوی پرستاری، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها با مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری و با رویکرد دیکلمن تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: از پاسخ های شرکت کنندگان، دو مضمون اصلی و هفت مضمون فرعی استخراج شد. مضمون اصلی «انفکاک حرفه گرایی در آموزش و بالین» از زیرمضامین «تمایل به روتین گرایی در بالین»، «محدودیت استفاده از دانش حرفه ای در بالین»، «کم توجهی به استانداردها در شرایط بالینی» و «ضعیف بودن دانش حرفه ای پرسنل بالین» و مضمون اصلی «نقصان در درک متقابل» از زیرمضامین «تفاوت در جایگاه پرستاری دانشکده و بالین»، «جو حرفه ای متفاوت در دانشکده ها و بالین» و «تعامل غیرحرفه ای پرسنل بالین با اساتید دانشکده» استخراج گردیده است. نتیجه گیری: فاصله دانش نظری و پرستاری بالینی، تجربیات منفی در شکل دهی مهارت های اساسی و توانایی های حرفه ای دانشجویان دارد.

کلیدواژه ها:

theory-practice gap ، nursing education ، phenomenology study ، شکاف تئوری-بالین ، آموزش پرستاری ، مطالعه پدیده شناسی