رابطه سبک های مدیریت مدیران با رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک های مدیریت مدیران با رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان شهر بوکان بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. .از بین ۱۰۲ مدیر، ۶۳ نفر (۲۷ زن و ۳۶ مرد) و از بین ۲۷۰۰ معلم، تعداد ۳۳۸ نفر (۱۴۹ زن و ۱۸۹ مرد) از مدارس شهرستان بوکان به روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک سنج (Luthans, ۱۹۸۹)، شاخص توصیف شغل(JDI) (Smith, Kendall and Hullin, ۱۹۶۹) و پرسشنامه سلامت روانی (۱۲- GHQ) (Goldberg and Hiller, ۱۹۷۰) استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از شاخص های توصیفی و استنباط آماری نظیر آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته های بدست آمده نشان داد: سبک مدیریت انسان مدارانه مدیران با رضایت شغلی معلمان رابطه مثبت و معنی دار و با سلامت روانی معلمان رابطه منفی و معنی داری دارد. سبک مدیریت وظیفه مدارانه مدیران با رضایت شغلی معلمان رابطه منفی و معنی دار و با سلامت-روانی معلمان رابطه مثبت و معنی داری دارد. بین رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان رابطه منفی و معنی داری وجود داشت. هم چنین، براساس یافته ها بین مدیران مدارس ابتدایی، راهنمایی و متوسطه در سبک مدیریت انسان مدارانه تفاوت معنی داری وجود دارد، ولی بین آن ها در سبک مدیریت وظیفه مدارانه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بنابراین، رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان مدارس بستگی زیادی به نوع سبک مدیریت مدیر دارد. مدیرانی که نگرش انسان مدارانه نسبت به معلمان داشته باشند، رضایت از شغل و میزان سلامت روانی آنان را بهبود می بخشند.

کلیدواژه ها:

سبک مدیریت ، سبک مدیریت انسان مدارانه ، سبک مدیریت وظیفه مدارانه ، رضایت شغلی ، سلامت روانی